ตะกรุดโทนครูบาสมดอกนี้ความยาว3.7นิ้ว ความจริงตะกรุดชนิดนี้แต่ก่อนทางร้านจะเรียกว่าตะกรุดมหาอุด แต่ว่าฟังแล้วไม่ค่อยไพเราะ เลยเรียกชื่อใหม่ว่าตะกรุดไชยเบงชร(ชินบัญชร) ตามคาถาบทแรกที่ท่านลงในตะกรุดดอกนี้
ตะกรุดโทนไชยเบงชร(ชินบัญชรสมเด็จพุทธจารย์โต)ดอกนี้ โดยครูบาสมได้จารอักขระล้อมพระพุทธเจ้าไว้ว่า
" รัตนังปุระโตอะสิ ,
นะ อุดนะอัตนะ..........สันตะรังโก๋อ่ะ
โม อุดนะอัตนะ..........สันตะรังโก๋อะ
พุทธ อุดนะอัตนะ.........สันตะรังโก๋อะ
ธา อุดนะอัตนะ..........สันตะรังโก๋อะ
ยะ อุดนะอัตนะ..........สันตะรังโก๋อะ
นะโม........นะมะพะธะจะพะกัสสะ อุธงปะจะอะอะนะระสะธงสะนะ..........
ซึ่งจะเห็นได้ว่าคาถาที่ลงตะกรุดนี้จะมี2บท คือบทแรกขึ้นต้นเป็นคาถาหัวใจไชยเบงชร(หัวใจชินบัญชร)หรือบางทีเรียกว่าฟ้าฟีกและตาลหิ้น ตามตำนานเจ้าหนานทิพย์ช้างที่ใช้คาถาบทนี้ ทดสอบความขลัง โดยท่องคาถาบทนี้แล้วขึ้นไปอยู่บนยอดต้นตาล ให้ทหารยิงเท่าไหร่ก็ไม่โดนเจ้าหนานทิพย์ช้าง ยิงจนต้นตาลปลายด้วนหรือล้านนาเรียกปลายหิ้น คาถาบทนี้ที่ครูบาล้านนาตั้งแต่ครูบาศรีวิชัยก็ใช้คาถานี้ และครูบาอื่นๆก็นิยมใช้คาถาบทนี้มาก โดยจะลงยันต์แบบคาถาหรือเป็นตารางยันต์ก็มี พุทธคุณใช้ในทางกันภัยจาก ฟ้า ฝน ลมพายุและแคล้วคลาด ส่วนบทที่สองเป็นคาถามหาอุดตำราเมืองน่าน ที่ครูบาสมนำมาลงในตะกรุดชนิดนี้ด้วย จะใช้ในทางมหาอุด
ดังนั้นตะกรุดดอกนี้ใช้ทางกันภัยจากฟ้า ฝนลมพายุ แคล้วคลาดและเป็นมหาอุดด้วย จะใช้พกพาติดตัวก็ได้หรือเอาไว้ติดบ้านก็ดีกันลมพายุ ฟ้าผ่า ดอกนี้สภาพสมบูรณ์ สวยงามไม่ผ่านการใช้งานมาเลยครับ
ประวติครูบาสม เดิมนั้นท่านชื่อ อินสม บุญสุยะ บิดาชื่อ พ่อเฒ่าจันทร์ บุญสุยะ มารดาชื่อ แม่นายบัวคำ บุญสุยะ เกิดเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม 2463 ที่บ้านนาเหลืองใน เวียงสา น่าน บรรพชาเมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม 2481 ที่วัดนาเหลืองใน อุปสมบท เมื่อวันที่ 9 พฤษภา 2483 ที่วัดดอนไชยพระบาท เวียงสา น่าน วิทยาฐานะ ปี 2479 สำเร็จการศึกษาประถมปีที่4 จากโรงเรียนนาเหลือง ปี 2483 สอบได้นักธรรมชั้นตรี ปี 2483 สอบได้นักธรรมชั้นโท ปี 2486 สอบได้นักธรรมชั้นตรี นอกจากนั้นท่านไปเรียนกรรมฐานกับครูบาอินต๊ะ วัดแสงดาว นอกจากนั้นได้ศึกษาฝ่ายวิปัสสนาธุระตามครองกรรมฐานของหลวงปู่ครูสีชิไชยยา อดีตเจ้าอาวาสวัดเมืองรามและครูบาณาณสี วัดดอนชัยพระบาท ซึ้งเป็นกรรมฐานล้านนาสายครูบามหาป่าสูงเม่น ในปี 2487 หลวงปู่ครูบาอินสม ท่านออกธุดงค์กับพระสหธรรมมิกชื่อว่า พระบุญศรีกา โดยตั้งใจว่าจะไปธุดงค์ที่ประเทศพม่า แต่ด้วยเหตุการณ์ความไม่สงบในพม่าจึงไม่สามารถธุดงค์ไปได้ จึงเปลี่ยนเส้นทางไปภาคอีสานและปฏิบัติธรรมที่พระธาตุพนมจนใกล้เข้าพรรรษาจึงธุดงค์กลับมาจำพรรรษาที่วัดนาเหลือง รวมเวลาที่ออกธุดงค์ครั้งนั้น 8 เดือน ท่านเคยศึกษาร่ำเรียนและฝากตัวเป็นศิษย์กับครูบาอาจารย์ต่างๆดังนี้
1. พระมหาสิทธิ์ วัดช้างค้ำ จ.น่าน พระอุปัชฌาย์
2. พระครูปัญญาสาราธิคุณ ,ครูบาเฒ่า วัดศรีกลางเวียง อ.เวียงสา น่าน
3. ครูบาอินต๊ะ ปู่เผือก วัดแสงดาว
4. ครูบาจันทร์ วัดม่วงใหม่
5. ครูบาอินต๊ะยศ วัดสะหลีบุญเรือง น่าน
6. หลวงพ่อทบ วัดชนแดน เพชรบูรณ์
7.ครูบาอินหวัน วัดป่าแลวม่อน
8. พ่อครูมหาข๋ะหนาน ขันทะ มะนิลทิพย์ บ้านนาเหลือง
9. พ่อครูมหาข๋ะหนาน บุญสาร บ้านเมืองราม
10. พ่อครูมหาข๋ะหนาน บุญแฝง สามแยกเพชรบูรณ์
วัตถุมงคลของท่าน ครูบาสมท่านสร้างวัตถุมงคลไว้สำหรับแจกและให้บูชาโดยมีมากหลายรุ่นหลายอย่าง เช่น เหรียญ 12มหาชัย ,เหรียญชัยมงคล,เหรียญดอกไม้เมืองสววรค์ ,เหรียญฝนแสนห่า,พระเนื้อว่าน-เนื้อดิน, ตะกรุดโทน ตะกรุดเก้ากุ่ม ,ผ้ายันต์ ,รูปหล่อ ,พระบูชา เป็นต้น
วัตถุมงคลของท่านนั้นมีประสบการณ์กับผู้นำไปใช้มากมาย จนเป็นที่เสาะแสวงหาของใครหลายคน
ท่านมรณะ วันที่ 14 มิถุนายน 2544 รวมสิริอายุ 81 ปี 60 พรรรษา
|