ตะกรุดยันต์ดาบสหลี๋กัญชัย ครูบากฤษดาฯ วัดสันพระเจ้าแดง

ตะกรุดยันต์ดาบสะหลี๋กัญชัย คือหนึ่งในพญาแห่งยันต์ คืออาวุธแห่งพระโพธิสัตว์ ซึ่งเหนือกว่าอาวุธทั้งปวง ความหมายคือ “ผู้ที่จะบรรลุธรรมเข้าสู่มรรคผลนิพพานต้องฆ่ากิเลสด้วยธรรม นั่นคือความหมายคำว่าดาบสรี๋กัญชัยที่ใช้ประหารกิเลสความชั่วร้าย ความโลภ ความหลง ความไม่รู้แจ้งแห่งอวิชชา” "พระศรีวิชัยเป็นผู้วิเศษเดินตากฝนไม่เปียกและได้รับดาบสะรีกัญไชย(พระขรรค์ชัยศรี)จากพระอินทร์” ในสมัยที่ครูบาศรีวิชัย(ครูบาศีลธรรม) ได้ไปเข้านิโรธสมาบัติที่ถ้ำเชียงดาว ซึ่งอยู่ที่ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่ ครูบาศรีวิชัยไปได้ตำรามาจากถ้ำเทวดา ซึ่งเป็นถ้ำเล็กๆ อยู่ภายในถ้ำเชียงดาวเป็นสูตรยันต์ที่ใช้ลง “มีดพระขรรค์ไชยศรีของพ่อขุนผาเมืองและลงดาบสะหลีกัญชัย..” ครูบาศรีวิชัยมิได้ “ตัวพระขรรค์ไชยศรีหรือดาบสะหลีกัญชัย” มาแต่อย่างใด หากแต่ได้”ตำรายันต์ที่ใช้ลงดาบหรือพระขรรค์”มา แต่กลับมีเหตุได้เกิดการร่ำลือกันว่า ท่านไปได้ดาบวิเศษสะหลีกัญชัยมา ซึ่งเป็นของวิเศษคู่บ้านคู่เมืองและไม่ได้นำขึ้นทูลเกล้าฯถวายตามราชประเพณี จึงเป็นอีกข้อหาหนึ่งที่ทำให้หลวงปู่ศรีวิชัยถูกอธิกรณ์ฟ้องจากคณะสงฆ์ของ จ.ลำพูน ต่อมาท่านได้ให้ตำรายันต์นี้ไว้กับ”หลวงปู่ครูบาชุ่ม โพธิโก” วัดวังมุย โดยที่ครูบาศรีวิชัยและครูบาชุ่มก็มิได้สร้างทั้งตะกรุดและดาบสะหลีกัญชัยไว้ เหตุที่ตำรายันต์ดาบสหลีกัญชัยมาตกอยู่ที่ภาคเหนือ ก็เพราะพ่อขุนผาเมืองได้มอบตำราและพระเวทย์ที่ใช้กับพระขรรค์ไชยศรีให้ไว้กับพ่อขุนเม็งราย ซึ่งเป็นศิษย์ของท่าน จึงได้ตกมาอยู่ที่เมืองเหนือ จนถึงสมัยหลวงปู่ศรีวิชัยได้เดินธุดงค์ไปที่ถ้ำเชียงดาว ซึ่งใครเป็นผู้นำมาเก็บซ่อนก็ไม่อาจจะรู้ได้ และในภายหลังครูบาศรีวิชัย จึงได้มอบยันต์ที่ใช้ลงดาบสหลีกัญชัยและพระเวทย์ที่ใช้กำกับดาบสะหลีกัญชัยไว้กับหลวงปู่ครูบาชุ่ม วัดวังมุยและหลวงปู่ครูบาชุ่มก็ได้มอบ “ตำรายันต์ลงดาบสหลีกัญชัยและพระเวทย์ที่เสกดาบ,ตำราทำตะกรุดลูกหนังควายเผือกตายในท้องแม่และตำราลงยันต์นาคคอคำ ๓ ชุด” ให้กับหลวงปู่ขันแก้วสหายรักไว้ โดยบอกว่า “เป็นหน้าที่ของเปิ้น(หลวงปู่ขันแก้ว อดีตเจ้าอาวาส วัดสันพระเจ้าแดง ) ที่จะต้องทำตะกรุดและดาบสะหลีกัญชัยและมีดพระขรรค์สะหลีกัญชัย” ต่อมาตกทอดมาถึง ครูบากฤษดา สุเมโธ ท่านจึงสร้างตะกรุดดาบชุดนี้ขึ้นเมื่อหลายปีก่อน โดยท่านจารมือด้วยตัวเองทุกดอก