แผ่นยันต์สิวลี9โค้งแผ่นนี้ ขนาด16x12นิ้ว เป็นของครูบาสม วัดเมืองราม อ.สา จ.น่าน ยันต์สิวลี(เรียกตามคำโบราณ)ของเมืองน่านที่พบเห็นจะมีแค่สายวัดเมืองรามของครูบาสมเท่านั้นที่มีการจัดสร้างในจังหวัดน่าน โดยได้นำยันต์นี้มาเขียนในผ้ายันต์ แผ่นยันต์แบบปั้มขนาดเท่าฝามือ และแผ่นทองแดงเขียนมือแบบนี้ปัจจุบันเจอแค่2แผ่นเท่านั้น ยันต์สิวลี9โค้งนอกจากทางน่านแล้ว ก็จะมีทางจังหวัดอื่นของล้านนา ที่นำยันต์นี้มาทำเป็นผ้ายันต์ ถ้ามองผ่านๆจะเห็นว่าตำราสิวลี9โค้งสายวัดเมืองรามของครูบาสมกับของจังหวัดอื่นจะคล้ายๆใกล้  แต่ถ้ามองดูดีๆจะมีจุดสังเกตหลายอย่างที่ไม่เหมือนกัน สามารถแยกได้ว่าของสายครูบาสมหรือของจังหวัดอื่น ทางร้านจะสอนให้คนที่เช่าไปเท่านั้น ยันต์สิวลี9โค้งล้านนาเป็นยันต์ที่สวยงามมากๆ หากพิจารณาดูดีๆจะเป็นลูกใหญ่ เวลาชักเส้นยันต์หากไม่ชำนาญหรือไม่เข้าใจจะงงเพราะเส้นยันต์จะสลับกันไปมา เวลาเขียนต้องมีสมาธิ ความอดทน และรอบรู้เรื่องยันต์จริงๆ แผ่นยันต์สิวลีแผ่นนี้ถือว่าวางสเกลยันต์ได้สวยงาม ดูแล้วสบายตา เขียนสวย บวกกับยันต์สิวลีนี้ที่รายละเอียดของยันต์มีมากดูเข้มขลังดี แผ่นยันต์สิวลีครูบาสมชิ้นนี้น่าจะสร้างสมัยที่ครูบาสมยังหนุ่มๆสายตาดีๆเพราะดูจากแผ่นทองแดงแล้ว เป็นแผ่นทองแดงเถื่อนยุคต้นๆปี2500 บวกกับตามประวัติที่ครูบาสมมักเขียนยันต์ช่วงนั้นแล้วบางผืนได้เขียนชื่อและพ.ศ.กำกับไว้ จึงทำให้รู้ว่าครูบาสมเริ่มเขียนยันต์ตั้งแต่ปี2500ต้นๆ แผ่นยันต์นี้ผ่านการใช้งานมาบ้างดูจากมุมแผ่นยันต์มีรอยตะปูอยู่ สมัยนั้นคงติดฝาบ้านไว้บูชา ยันต์สิวลี9โค้งนี้จะใช้ทางเมตตามหาลาภครับ

  เรื่องเล่าเล็กๆน้อยๆของครูบาสม

ครูบาสมลองวิชาหุงสีผึ้งผีหุงโดยท่านกับลูกศิษย์อีกหนึ่งคน ได้ไปทำพิธีหุงสีผึ้งทางสามแพร่ง โดยขณะที่ท่านบริกรรมคาถาเพื่อเรียกผีมาหุงสีผึ้งให้นั้น เมื่อท่านบริกรรมคาถาก็มีผีทางสามแพร่งวิ่งมาแล้วหายตรงที่หุงสีผึ้ง โดยลูกศิษย์ท่านเห็นดังนั้นจะลุกวิ่งเพราะความกลัว ครูบาสมท่านจึงเอามือกดขาให้นั่งลงแล้วบอกว่าจะเอาสีผึ้งมั้ย ลูกศิษย์ท่านถึงนั่งลง เมื่อท่านทำพิธีให้ผีหุงสีผึ้งให้นั้น เมื่อเสร็จท่านได้ให้สีผึ้งลูกศิษย์คนที่ไปด้วยนิดหน่่อย ที่เหลือท่านเห็นว่าสำเร็จวิชาแล้วจึงเอาสีผึ้งที่เหลือลอยน้ำไม่ได้ให้ใครเพราะท่านไม่ต้องการให้คนเอาไปใช้ในทางที่ผิด ท่านเรียนเพื่อให้รู้วิชาเท่านั้น การหุงสีผึ้งของท่านนั้นหุงในเปลือกไข่ โดยใช้ก้อนหินทำฐาน เอาสีผึ้งใส่เปลือกไข่แล้วเรียกผีมาหุงให้ ทำพีธีบนทางสามแพร่ง

    ครูบาสมไล่ผีขว้างบ้าน อันนี้เนื่องจากชาวบ้านสมัยก่อนมีเรื่องทะเลาะกัน จึงใช้วิชาจ้างผีขว้างบ้าน วิชานี้มีอยู่จริง จากที่ทางร้านสอบถามอาจารย์ เป็นวิชาสายต่ำ โดยว่าจ้างให้ผีไปก่อความรำคาญ โดยไปขว้างบ้านศัตรูไม่ให้อยู่เป็นสุข โดนกลางคืนเหมือนมีคนเอาก้อนหินมาขว้างหลังคาบ้านฝาบ้านแต่ไม่มีก้อนหินตกหรือหล่นเลย ทำให้เวลานอนอยู่ไม่เป็นสุข เจ้าของบ้านจึงไปปรึกษาครูบาสม ครูบาสมท่านได้เสกวัวธนูให้ไปเฝ้าบ้าน แต่เอาไปใช้ไม่ได้ผลเพราะ เวลาได้ยินขว้างฝาบ้านทางนี้ วัวธนูก็วิ่งไปทางที่มีเสียง แป๊บเดียวก็ได้ยินเสียงขว้างบ้านอีกที่ วัวธนูก็วิ่งตามไปก็หายไปอีก ดังนั้นครูบาสมท่านจึงได้ทำตะกรุดขึ้นมาดอกแล้วเอาเหน็บหลังคาบ้าน นับแต่นั้นไม่ได้ยินเสียงว่ามาขว้างบ้านอีกเลย น่าจะเป็นตะกรุดมหากำบังจึงทำให้ผีมองไม่เห็นบ้าน

      ครูบาสมท่านมีดีอีกอย่างคือ ตะกรุดหนังควายหลูบครั่ง จากที่ได้ยินมาท่านได้สร้างไว้สมัยท่านยังหนุ่มๆ แล้วจนท.ตำรวจได้จับพวกค้ายาเสพติด เกิดการยิงกันขึ้น แต่ผู้ค้ายามีอยู่คนหนึ่งที่ยิงแล้วไม่เป็นอะไร คราวหลังจับได้ ค้นในตัวตรงเอว เอาตะกรุดมัดขอบกางเกงไว้ เป็นตะกรุดหนังควายหลูบครั่งของครูบาสม

      ครูบาสมท่านเรียนวิชากุมภัณฑ์ ช่วงที่ท่านเรียนวิชาต่างๆหนึ่งในนั้นมีวิชาสายกุมภัณฑ์ ที่ท่านสำเร็จวิชานี้แล้วสุดท้ายต้องหาคนเอาวิชานี้ออกจากตัวท่าน เนื่องจากว่าวิชานี้เมื่อเรียนไปตัวกุมภัณฑ์จะเข้ามาอาศัยในตัวเรา ดังที่ปรากฏตัวกับครูบาสม โดยวันหนึ่งท่านได้จำวัดในกุฎิของท่าน พอดีมีญาติโยมมาหาท่านที่วัด ตัวกุมภัณฑ์แปลงกายมาเป็นตัวครูบาสมท่าน มาพูดคุยกับญาติโยมที่มาหาแทนตัวท่าน โดยตัวท่านไม่รู้เรื่อง พอวันหลังชาวบ้านที่มาหาวันนั้นได้ทักถามครูบาสม แล้วพูดว่าวันนั้นก็มาหาครุบาสม นั่งคุยกันนานสองนาน เมื่อครูบาสมได้ยินดังนั้น ท่านรู้ตัวเลยว่าวิชากุมภัณฑ์มาครอบตัวท่านแล้ว สามารถแปลงกายเป็นท่านได้ ท่านจึงได้หาหมอฆราวาสมาถอดเอาวิชานี้ออกจากตัวท่านให้ครับ