ธรรมชาติของหมู่ป่านั้นอยู่รวมกันเป็นฝูง ๆ เวลาออกหากินก็จะมีพญาหมูป่่าเป็นจ่าฝูง พญาหมูป่านั้นไม่ค่อยปรากฏกายแต่มักจะอยู่ภายในถ้ำลึก มีนางหมูป่าซ้ายขวา เป็นผู้หาอาหารป้อนเหยื่อให้แก่พญาหมูป่า ดุจสาวสนมกำนัลผู้ปรนิบัติ และพญาหมูป่าจะปรากฏตัวนอกถ้ำแต่เฉพาะเวลากลางคืน แวดล้อมด้วยบริวาร พญาหมู่ป่านี้แหละ เป็นผู้ที่มีเขี้ยวตัน ไม่เป็นโพลงอย่างประดาหมูป่าผู้เป็นบริวารทั้งหลายเรียกกันว่า “หมูโทน” เขี้ยวหมูตันจึงแรงด้วยอาถรรพณ์มีคุณภาพทางการให้อำนาจดุจพญาหมูป่าผู้เป็นใหญ่ และตำนานที่เล่าขานมาอย่างช้านานคือ ยิงไม่ออก คงกระพันชาตรี การที่จะได้เขี้ยวมานั้นจะต้องรอมันตายตามธรรมชาติเพียงอย่างเดียว ชิ้นนี้ถือว่าคลาสสิคมากเพราะมีการลงชาดถักเชือก ปลุกเสกลงของจากคณาจารย์โบราณ พึ่งลำพังตัวเขี้ยวอย่างเดียวก็มีคุณอยู่ในตัวแล้ว ถือว่าเป็นของหายากเป็นที่สุด ของเก้นั้นเยอะครับ หรือบางชิ้นนั้นตัดเอาแต่ส่วนปลายของเขี้ยวหมูใหญ่ ซึ่งส่วนปลายจะตัน ตัวจริงนั้นจะไม่ใหญ่ จะเป็นเหมือนคตเขี้ยว เล็กเรียว ตรงช่วงกลางเขียวจะตันแข็งเหมือนหิน ผิวเขี้ยวจะเป็นคลื่นๆ มวลเขี้ยวอัดแน่น เหมือนไผ่ที่แคระแกรน