นางตะหน่า (แม่เป๋อ) เนื้อผงยาไทยใหญ่-พม่า

อายุร่วมร้อยปี ขนาดเล็ก เลี่ยมทองพร้อมใช้

-----------------------------------------------------

ยานางตัณหา (นางตะหน่า) ในความเชื่อเรื่องยาสักยาพกของคนไทยใหญ่(ไตย) ยาปิยะสิทธิทั้งหลาย มีอยู่2อย่างเสมอ มีทั้งยาสูงและยาต่ำ ยาสูงได้แก่ยาปิยะ ยาเมตตา ยาต่ำคือยาอะจุน ยาอะนุ ด้านเสน่หากามารมณ์ ยา18+เป็นต้น ซึ่งอาจจะรวมไปถึงยาแฝด ยาป้าย ที่เรียกกันว่ายาโต๊ะเซ นิยมเรียกกันว่ายาต่ำ ซึ่งไม่ได้หมายถึงต่ำทรามชั่วช้า เลวหยาบแต่อย่างใด แต่คำว่ายาต่ำ เป็นการเรียกยาที่สักได้เฉพาะช่วงตั้งแต่เอวลงมาจนถึงปลายเท้าห้ามนำไปสักตั้งแต่เอวขึ้นไปจนถึงศรีษะ เพราะอานุภาพของยาจะทำให้เราจิตใจไม่ปกติมีจิตใจร้อนเร่าไปด้วยกามคุณ จิตใจฝักใฝ่แต่กามะราคะจนเกินพอดี ถือกันว่าผิดยา กลับกัน หากเรานำไปสักตามตำแหน่งแห่งที่ครูอาจารย์ท่านบอก จะทำให้เรามีเสน่ห์ เป็นที่ต้องตาต้องใจแก่คนทั้งหลาย เป็นที่รักแก่เพศตรงข้าม ใครได้เห็นหน้าก็รักชอบถูกใจ เป็นต้น ซึ่งวันนี้เสนอยาตัวหนึ่ง ชื่อยานาง ตะหน่าหรือยานางตัณหา ซึ่งเป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่งนั่งชันเข่า มือขวาจับถัน มือซ้ายถ่างขาในลักษณะยั่วยวน โดยนำคติมาจากนางตัณหาที่เป็นบุตรสาวแห่งพระยามาร มาเต้นยั่วยวนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ให้ตกหลุมแห่งตัณหาของนางนั่นเอง นอกจากองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเหล่าพระอรหันต์แล้ว ทั้งมนุษย์และสัตว์ที่ยังข้องอยู่ด้วยอาสวะกิเลสล้วนแต่ยังต้องตกอยู่ในอำนาจของนางตัณหาที่จะบงการ ด้วยตัณหาทั้งสาม คือ กามตัณหา ภวตัณหา วิภาวตัณหา ทั้งสิ้น ท่านโบราณจารย์แต่ก่อนจึงนำคตินี้มาสร้างเป็นยาเสน่หากามคุณ หวังอานุภาพว่า ใครพกพายานี้หรือสักยานี้ก็เท่ากับกุมดวงใจคนทั้งพิภพจบจักรวาลนั่นเอง

(ขอกราบขอบพระคุณข้อมูล บทความจากพระอาจารย์อภิวัฒน์ วัดทุ่งโป่ง ที่ท่านได้เขียนลงไว้ครับ)