หลายครั้งที่ทางร้านเคยเล่าประสบการณ์อภิหารต่างๆของครูบาที่รู้จักนั้น ครูบาสมกับครูบาก๋งทางร้านก็เคยเล่าให้ฟังเแล้ว ส่วนของครูบาดอนตันหลายๆคนที่เช่าหนังสือประวัติครูบาดอนตันไปนั้น ในหนังสือก็จะมีเรื่องเล่าต่างๆของครูบาดอนตันมากมาย วันนี้ทางร้านของเล่าในส่วนของหนังสือที่ไม่มีหรือหลายคนอาจไม่เคยได้ฟังมา 

   เรื่องแรกครูบาดอนตันเสกน้ำมนต์เดือด  เมื่อย้อนไปปี2519 ในคราวมีงานฉลองพระธาตุศิลามงคล วัดศิลามงคล ในตอนนั้นทางวัดได้จัดมีการสร้างวัตถุมงคลของครูบาดอนตันขึ้นมาคือเหรียญและซุ้มลึกซุ้มตื้น โดยได้นิมนต์ครูบาต่างๆมาปลุกเสกในพิธี  เมื่อเสร็จพิธีแล้วเป็นธรรมดาที่ญาติโยมต้องการให้ครูบาอาจารย์ต่างๆที่ตัวเองนับถือรดน้ำมนต์ให้  ซึ่งในงานนั้นหลายๆคนอยากให้ครูบาดอนตันท่านรดน้ำมนต์เพื่อเป็นสิริมงคล ในงานี้ครูบาดอนตันได้นำน้ำมนต์ในพิธีขึ้นมาปลุกเสก จากน้นท่านได้เรียกโยมที่เป็นผู้ชายให้มาดูในบาตรน้ำมนต์ ซึ่งในบาตรน้ำมนต์ของท่านนั้นเดือดเหมือนกับเราต้มน้ำร้อน ซึ่งเป็นที่แปลกมาก น้อยครั้งมากที่ท่านจะแสดงแบบนี้ให้ดู ซึ่งวิชาเสกน้ำมนต์เดือดนี้เท่าที่ทราบว่าครูบาที่ทำได้นั้นจะเป็นทางสายครูบาสุรินท์ วัดไผ่งาม โดยลูกศิษย์ที่ได้เรียนแล้วเสกน้ำมนต์ได้มีครูบาไผ่ วัดไผ่งามกับครูบาดนตัน วัดดอนตัน  ส่วนอีกองค์หนึ่งนั้นครูบาสม วัดเมืองรามท่านพยายามฝึกอยู่นานจนปั้นปลายชีวิตของท่านจึงทำได้ เหมือนกับครูบาไผ่กับครูบาดอนตัน

หลังจากงานปลุกเสกวัตถุมงคลของครูบาดอนตันที่วัดศิลามงคลแล้วก็ได้มีการเปิดให้บูชาวัตถุมงคล โดยในงานนั้นได้มีงานฉลองพระธาตุศิลามงคลโดยมีการจัดงานยิ่งใหญ่ ในยุคนั้นนักเลงเยอะมีงานที่ไหนก็มักจะเกิดการทะเลาะวิวาทในงานประจำ มีอยู่รายหนึ่งได้เช่าเหรียญกระบองไขว้แล้วได้ห้อยไปเที่ยวงานเกิดทะเลาะวิวาทกัน เลยโดนยิงด้วยปืนลูกซองสั้นยิงเข้าเต็มหน้าอกจนกระเด็น ปรากฏว่าไม่เข้าสักนัดมีแต่เพียงรอยเขียวๆตรงหน้าอก จนเป็นที่ฮือฮามากในยุคนั้น ก่อนหน้านั้นหนึ่งปีคือช่วงปี2518ในงานฉลองวิหารวัดดอนตัน ในงานนั้นทางวัดได้จัดสร้างเหรียญแฉกครั้งที่สองต่อจากเหรียญแฉกรุ่นแรกปี14 ในงานครั้งนั้นก็มีการเปิดให้บูชาวัตถุมงคลรวมทั้งมีการจัดงานรื่นเริงขึ้น เหมือนเดิมที่ไหนมีงานที่นั้นก็จะมีเรื่องทะเลาะวิวาทกันเสมอ ในงานนี้ก็มีการทะเลาะวิวาทเกิดขึ้นโดยใช้มีดแทงกัน แต่ฝ่ายที่ถูกแทงนั้นมีแต่รอยเสื้อผ้าขาดกับรอยช้ำแต่มีดแทงไม่เข้า ตำรวจที่ผมรู้จักปัจจุบันท่านออกจากราชการแล้วบอกว่า ได้ไปค้นตัวกลุ่มที่ทะเลาะวิวาท แล้วได้ไปค้นตัวคนที่ถูกแทง ในตัวห้อยตะกรุดสามแหลมหลวงพ่อดอนตันเพียงเส้นเดียว แล้วท่านก็บอกว่าเจอของดีแบบนี้มีประสบการณ์เห็นๆก็ยึดไว้ละครับ เหตุการณ์นี้จะเห็นว่าตะกรุดครูบาดอนตันที่เป็นตะกรุดสามแหลมโดดๆไม่ไปถักรวม จึงพบเห็นบ่อยๆเพราะหลายคนรู้ประสบการณ์ของตะกรุดสามแหลมจึงไปขอแต่ตะกรุดสามแหลม สาเหตุทำไมท่านจึงนำตะกรุดหลายๆชนิดมาถักรวมกัน ก็เพราะว่าตะกรุดแต่ละอย่างมีคุณวิเศษที่ใช้ต่างกัน จึงเป็นที่มาของการนำตะกรุดต่างชนิดมาถักรวมกัน นำคุณวิเศษของตะกรุดแต่ละอย่างมารวมกัน เพื่อเวลานำไปใช้จะได้คุ้มครองทุกๆทางงั้ยละครับ

   ส่วนอีกเรื่องหนึ่งไม่กี่เดือนที่ผ่านมา มีพ่อกับลูกสาวเดินทางไปซื้อของแถวๆตรงดีเบสใกล้บริเวณวัดมิ่งเมือง  เมื่อลูกสาวลงจากรถพอดีวันนั้นเลิกเรียนมีกระเป๋านักเรียนสะพานไปด้วย ตอนที่ลงจากรถนั้นกระเเป๋าสะพายเกิดหลุดลงบ่า ซึ้งบริเรณแถวๆดีเบสนั้นรถค่อนข้างเยอะ เด็กคนนี้ไม่ระวังก้มไปเก็บเป๋าที่หล่นโดยไม่ได้มองรถที่่วื่งไปมา มีมอเตอร์ไซค์อยู่คันวิ่งมาแล้วไม่ทันระวังชนเข้ากับเด็กที่ก้มเก็บกระเป๋า แม่ค้าที่อยูในบริเวณนั้นเห็นเหตุการณ์็ร้องกันลั่นเพราะว่ารถจะชนเด็ก แต่แปลกว่ารถมอเตอร์ไซค์ชนถูกเเด็กจนล้ม แล้วมอเตอร์ไซค์ก็ล้มไปอีกทางหนึ่ง ปรากฏว่าเด็กไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรเลย มีแม่ค้าขายข้าวหลามฝั่งตรงข้ามมาดูแล้วบอกว่าตอนที่ชนนั้นเห็นเหมือนมีพระแก่ๆยืนแล้วสะบัดจีวรเหมือนทำเป็นกำแพงกันไว้  ซึ่งในคอเด็กคนนั้นห้อยเหรียญธรรมจักรครูบาดอนตันที่พ่อให้ ห้อยคอจนสึกเพียงเหรียญเดียวซึ่งเป็นที่แปลกใจมาก ๆในเหตุการณ์ครั้งนี้   โดยปรกติแล้วเหรียญรุ่นนี้จะมีประสบการณ์มากเพราะถูกนำไปแจกสมัยรบที่เขาค้อจ.เพชรบูรณ์ แล้วเหรียญค่อนข้างเล็กจึงนิยมให้เด็กกับผู้หญิงห้อยครับ

     ตะกรุดห้อยคอเครือนี้เป็นของครูบาดอนตัน ซึ่งประกอบด้วย ตะกรุดโทนหัวใจลิงลม ตะกรุดโทนหัวใจพระนารายณ์ ตะกรุดสามดอกไตรสรณ์คมม์ ตะกรุดอิติปิโสเจ็ดดอก ตะกรุดสามแหลม โดยตะกรุดทั้ง5เส้น5ชนิดนี้ จริงๆแล้วเป็นตะกรุดที่แยกออกจากกันแต่ละเส้น ชาวบ้านได้นำมาถักรวมทั้งหมดเพื่อไว้ใช้ติดตัว เดิมทีตะกรุดห้อยคอเครือนี้เป็นของพี่น้องบ้านดอนตันแล้วอพยพไปหาที่ทำกินใหม่ในบริเวณบ้านห้วยธนูเขตอ.ท่าวังผาในปัจจุบัน เนื่องจากว่าต้องไปหาพื้นที่ทำการเกษตรใหม่ แล้วบริเวณนั้นในปี2500กว่าๆยังอุดมสมบูรณ์ด้วยป่าไม้ จึงประกอบอาชีพหาของป่าล่าสัตว์ เมื่อต้องเข้าป่าเข้าดงก็หาของดีติดตัว จึงได้นำตะกรุดของครูบาดอนตันทั้ง5ชนิดที่ตัวเองได้จากมือครูบาดอนตัน นำมาถักรวมกันเป็นพวงแบบนี้เพื่อใช้ห้อยคอเวลาเข้าป่าเข้าดงไว้ป้องกันตัว ท่านจะเห็นว่าสภาพจะผ่านการใช้งานมาจริงๆ  ตะกรุดเครือนี้ทางร้านได้มาเกือบ5ปีแล้ว โดยได้ถูกโชว์รวมกับตะกรุดครูบาดอนตันในรายการที่50 โดยจะอยู่ภาพที่สาม โดยทางร้านลงไว้เมื่อวันที่30กันยายน2558 แต่ตะกรุดอีกชุดหนึ่งในภาพแรกกับภาพสองนั้นต่อมาได้ถูกเช่าไปเหลือแต่ตะกรุดเครือนี้ที่ทางร้านเก็บไว้ เนื่องจากว่าช่วงนี้ทางร้านหาตะกรุดเครื่องรางของครูบาดอนตันที่แท้ๆไม่ค่อยได้ เจอของปลอมของเล่น ดังนั้นก็ต้องนำที่เคยสะสมไว้ออกมาให้ช่าหากันนะครับ

     ตะกุดห้อยคอครือนี้สภาพสมบูรณ์ ผ่านการใช้งานมาบ้าง ถือว่าคลาสิกมากๆสำหรับตะกรุดของท่านเครือนี้ ราคานี้ได้ตะกรุดครูบาดอนันถึง5ชนิดถือว่าสุดคุ้มละครับและที่สำคัญปัจจุบันที่แท้ๆหายากยิ่งครับ