ในอดีต สามถึงสี่สิบปีที่ผ่านมาหรือเอาเป็นร้อยๆปีก้อได้ ทางเหนือ(ล้านนา) ไม่มีคตินิยมในการสร้างพระปิดตากัน อนุโลมได้จากพระเกศาครูบาซึ่งไม่มีประปิดตาเลยจะมีแต่พระอุปคุต พระสีวลีและ พระกัจจายน์ อันส่งผลถึงปัจจุบันที่ว่า บ้านใครทางเหนือมีพระปิดตาเปิ้ลบ่อดีใช้ขับรถ (นั้นก้อว่ากันเข้าไป)

ทั้งๆที่คตินิยมในการสร้างพระปิดตา ครูบาอาจารย์เปิ้ลวางไว้ในทางโชคลาภ คนภาคเหนือไม่คุ้นเคยจึงอนุโลมไปตามว่าปิดตาทำไม ซึ่งจริงแล้วคือการอธิษฐานของลาภของสิ่งอันเป็นมงคล

หรือหากเอาอีกคติหนึ่งก้อได้คือ ให้ปิดตาเสียบ้างจะได้สงบและสบายใจห่างจากเรื่องรบกวน

พระปิดตาจึงเป็นตำนาน วิชาของคนภาคกลางเสียมากกว่า เพราะแม้แต่พระกรุบ้านเฮายังบ่อมีพระปิดตาเลยกรุงเทพฯเปิ้ลมี ปิดตาวังหน้า วัดท้ายตลาด ฯลฯ ซึ่งอายุพระปิดตาในกรุงเทพฯอายุจะไม่เกิน สองร้อยห้าสิบปี หรือเอาแค่สองร้อยปีก่อนก้อเอา เนื่องจากช่วงแรกของการสร้างเมืองยังมีศึกรุกรานเสมอ คงยังไม่มีกระจิตกระใจสร้างพระกัน และแผ่นดินกรุงเทพฯเพิ่งเกิดพร้อมกับการกู้ชาติของพระเจ้าตากสินพร้อมกับพระยาจักรี

นี้ก้อเหมือนกัน ถ้าจะเป็นกลุ่มคนแรกๆในล้านนา(เชียงใหม่)ที่นิยมพระปิดตา ก้อคือกลุ่มคนสร้างพระยุคก่อน บ่อว่า หมอเกษม คุณลุงนิยม กลุ่มสร้างพระหลวงปู่แหวนชุดเจดีย์หลวง เพราะทราบข่าวมาว่า กลุ่มนี้สร้างปิดตาวัดพันอ้น หื้อหลวงพ่อคูณ โดยใช้ปิดตาวัดหนังองค์ครู องค์นี้ก้อเหมือนกันใช้ตำราเดียวกับวัดหนังคือเป็นไม้แกะตามตำราทำไว้ใช้กันเอง และขอหลวงปู่เมตตา(หลวงปู่แหวน) จึงมีน้อย แค่กลุ่มคนสร้างเท่านั้น

ใช้ดีด้านหนุนดวง ลาภ ต่างๆ

*สงวนสิทธิ์ในการใช้ข้อมูลของร้านเน้อ เพราะเขียนเองพิมพ์เองใช้ประสบการณ์เขียน อ่านฟรี บ่อเสียตังค์ แต่คนเขียนได้บุญ