พระร่วงนั่ง กรุวัดพระเชตุพน สุโขทัย หรือที่เรียกกันว่า "พระเชตุพนหน้าโหนก" ขุดพบจากกรุวัดพระเชตุพนเป็นครั้งแรก และราวๆเดียวกับที่กรุวัดมหาธาตุ(วัดใหญ่) แตก แต่ก็ยังมีอีกหลายที่ ที่ยังเคยมีผู้พบพระพิมพ์นี้รวมอยู่ด้วย ทั้งที่พิจิตรและกำแพงเพชร ดังนั้นจำนวนของพระพิมพ์นี้ จึงมีอยู่มากพอสมควร วงการได้แบ่งออกเป็น 2 พิมพ์ คือ แบบพิมพ์ใหญ่ ฐานบัว 2 ชั้นและชั้นเดียว ส่วนอีกแบบหนึ่ง ก็เป็นแบบพิมพ์เล็ก ที่มักเรียกกันว่า "พระเชตุพนหน้าโหนก"(ตามรูป) ซึ่งมีทั้งแบบเนื้อดินและแบบเนื้อชินอีกด้วย...สำหรับองค์นี้เป็นพระฟอร์มใหญ่ปีกกว้างได้สัดส่วนสวยงามตามธรรมชาติ เส้นสายลายสังฆาฯ มีหน้าตาติดชัดเจน เนื้อดินละเอียดแบบมีแร่ประปรายคล้ายพระนางพญา(พิษณุโลก) โดยส่วนตัวคิดว่าน่าจะเป็นของกรุวัดมหาธาตุ(วัดใหญ่)นะครับ ดูง่ายดีงาม ตามหลักสากลครับ สำหรับพระพุทธคุณนั้น ดีเด่นทางแคล้วคลาด คงกระพัน คนโบราณจะมีติดตัวไว้เข้าป่าป้องกันงูเงี้ยวเขี้ยวงาฯ..
|