วันนี้ขอพูดถึงเครื่องรางครูบาดอนตันท่านบ้างเพราะเราเคยศึกษาพระเครื่องมามากพอแล้ว โดยปรกติแล้วเครื่องรางของครูบาดอนตันที่นิยมหลักๆๆคือตะกรุด ผ้ายันต์ เสื้อยันต์ ก่อนอื่นผมขออธิบายเรื่องตะกรุดของท่านโดยรวมว่า ไล่มาตั้งแต่ตะกรุด108 ท่านได้ทำตะกรุด108ขึ้นพอที่ได้ศึกษามาดังนี้ ในยุคแรกๆๆที่ท่านทำตะกรุด108ขึ้นนั้นจะเป็นตะกรุด108ดอกถักด้วยเชือกไนลอน ขนาดความยาวของดอกตะกรุดปรมาณ1นิ้วซึ้งตะกรุดยุคแรกท่านยังไม่เอกลักษณ์ตายตัวเท่าที่พบเห็นเคยเจอ2เครือที่ยืนยันได้ว่าเป็นของครูบาดอนตันที่เป็นแบบนี้นะครับ ต่อมาเมื่อมีคนนิยมในตะกรุด108ท่าน ท่านได้ทำตะกรุด108ดอกและ128ดอกขึ้นจะมีขนาดยาวกว่าเดิมหน่อยคือเกือบ2นิ้ว ซึ้งถือว่าเริ่มเป็นมาตราฐานในตะกรุดชนิดนี้ ถ้าเป็นตะกรุดชนิด128ดอกนั้นจะเล่นง่ายสุดทั้งเชือกขาวเชือกแดงเพราะเอกลักษณ์จะไม่ซ้ำกับใคร ส่วนตะกรุด108ดอกอีกแบบหนึ่งนั้นถ้าใครได้ศึกษาดีๆแล้วนั้นก็ดูง่ายเช่นเดียวกัน แต่ขอให้ท่านเคยได้เห็นตะกรุดชนิด108ดอกแท้ๆๆของท่านแล้วจะรู้ว่าเอกลักษณ์ท่านเป็นอย่างไร และเท่าที่พบเห็นนั้นตะกรุด108ดอกนั้นจะทำเหมือนกันทุกเคลือ คล้ายๆๆกับว่าทำขึ้นในวาระเดียวกันจึงมีลักษณะเหมือนกันด้วยสิ้นเชิง แต่ตะกรุด108ที่มี108ดอกและ128ดอกนั้นจะลงอักขระไม่เหมือนกันนะครับ  ใครที่ยังอยากได้ตะกรุดชนิดนี้ถ้ายังไม่มีข้อมูลผมขอให้แนะนำให้เล่น128ดอกไม่ว่าเชือกขาวเชือกแดง ส่วนใครที่พอรู้เคยศึกษาก็เช่าหา108ดอกท่านได้ ส่วนตะกรุดอย่างอื่นนั้นที่ผมโชว์หน้าร้านให้ท่านได้ดูนั้นผมลงเอาให้ท่านดูว่ามีการสร้างอยุ่จริงจะได้มีข้อเปียบเทียบ ส่วนตะกรุดที่ท่านสร้างแต่ไม่ค่อยพบเห็นผมก็จะไปออกไม่นำออกมาซื้อขาย และอักขระที่ท่านลงตะกรุดนั้นจะเกี่ยวข้องกับผ้ายันต์และเสื้อยันต์ที่ผมจะพูดต่อไปนี้

ผ้ายันต์และเสื้อยันต์เขียนมือท่านนั้นคือยันต์ที่ใช้ลงตะกรุดแทบทั้งสิ้น แต่ยันต์ที่โดดเด่นที่จะเป็นธงชัย (ถ้าผ้ายันต์ผืนไหนลงด้วยผ้ายันต์ธงชัย ให้พิจารณาเป็นพิเศษ และดูยันต์อื่นๆๆของท่านประกอบด้วย) ยันต์อิติปิเกราะเพชร(ยันต์ตาข่ายเพชร)  หรือถ้าบางผืนไม่มียันต์ธงชัยและอิติปิโสเกราะเพชรอยู่ในผ้ายันต์ ให้ดูยันต์อื่นๆๆๆประกอบกันในผ้ายันต์ผืนนั้น เทคนิคนิดหนึ่งก่อนที่จะดูยันต์ ถ้าดูพระเหรียญให้ดูตัวตัดขอบจบเลย พระผงให้ดูพิมพ์มวลสารจุดตำหนิ รูปหล่อพระกริ่งก็ดูพิมพ์เนื้อหา เครื่องรางดูอะไร ก็คือความเก่า ผ้าที่ใช้เขียน ร่องรอยบริบทต่างๆของผ้ายันต์ เช่นรอยตอกตะปู ร่องรอยการฉีกขาด หมึกปากกาที่ใช้เขียน การเปลอะเปื้อนของผ้า ร่องรอยการพับ  ฯ รวมไปถึงการดูตะกรุดด้วยนะครับ(บางครั้งเชือกตะกรุดของท่านที่ท่านทำเครื่องหมายไว้จะบ่งบอกว่าเป็นตะกรุดชนิดไหนเพื่อง่ายในการบอกว่าตะกรุดชนิดนี้คือตะกรุดอะไร เลยทำเครื่องหมายไว้ที่ตัวเชือกให้เป็นที่สังเกตุ ) แต่ละอย่างที่ผมดูนั้นผมจะไม่ขออธิบายลงลึกนะครับ เมื่อดูองค์ประกอบนี้ได้แล้ว จากนั้นท่านค่อยดูยันต์ที่ลง ถ้ามีความรู้เรื่องยันต์ก็ค่อยดูยันต์ประกอบ ถ้าเป็นครูบาดอนตันจริงๆแล้ว ที่เคยเจอมาบ่อยๆๆคือ สิ่งที่ผมพูดมานี้มันจะใช่ทั้งหมด บางผืนความเก่าถึงยุคเป็นผ้ายันต์เก่าๆๆจริงแต่ไม่มียันต์ของท่านลงไว้เลย ผมก็ไม่เช่า บางผืนเป็นยันต์ของท่านจริง แต่บริบทของผ้ายันต์มันไม่ใช่ ผมก็ไม่เช่าเหมือนกัน อันนี้คือหลักของร้านที่ต้องใช้ หลายคนคงจะสงสัยว่าแล้วจะรู้ได้ยังงั้ยว่าอันไหนยันต์ของท่านนอกจากยันต์ธงชัยที่เราพบเห็นบ่อยๆๆ   ผมเชื่อว่าหลายคนมีความรู้เรื่องยันต์ของท่านแต่ไม่มีโอกาสได้เช่าหาเพราะอยู่ต่างที่ต่างอำเภอต่างจังหวัด หลายคนอยู่ในพื้นที่แต่เดาไม่ออกว่าจะใช่ของท่านหรือไม่ เรื่องการดูยันต์นั้นผมต้องขอโทษและขอยังสงวนสิทธิ์ไว้ก่อนนะครับ เพราะผมต้องลงทุนเช่ามาได้ของเก๊บ้างของแทบาง ซื้อตะกรุดมาแกะ ไม่ว่าของครูบาดอนตัน ครูบาสม ฯ ผมลงทุนไปเยอะ ให้น้องๆที่มีตำราท่านช่วยแปลช่วยกันวิเคาะร์ออกมา กว่าจะจับทางได้เหนื่อยเหมือนกัน ถ้าผมบอกไปแล้วเหมือนกับว่าท่านได้ความรู้ไปง่ายๆๆโดยไม่ได้ลงทุนอะไรไปเลยๆๆ ดูเหมือนไม่ยุติธรรมมากนัก ของทุกชิ้นที่ท่านซื้อผมไป ผมอธิบายได้ว่าคืออะไร ท่านจะสังเกตเห็นว่าตะกรุด ผ้ายันต์ เสื้อยันต์ ผมจะบอกแต่ชื่อว่ามีอะไรบ้าง แต่จะไม่ลงลึกว่าอยู่จุดไหน ท่านลงว่าอะไรอักขระตัวไหน ผมต้องกันไว้หลายอย่าง กันคนที่เขียนตัวหนังสือล้านนาเป็น เขียนตัวม่านเป็น(บางครั้งครูบาดอนตันท่านลงเป็นภาษาม่าน) และก๊อบผ้าหรือเสื้อยันต์ผมหรือของคนอื่นไปแล้วนำไปเขียน (แต่ความเก่าและชนิดของผ้าจะไม่ค่อยได้ และบริบทบนผ้ายันต์ก็จะไม่ค่อยได้จะได้แต่ยันต์ไป )เพราะผมต้องมองระยะยาวไว้ก่อน ผมบอกตามตรงเลยว่าเครื่องรางเป็นอะไรที่เล่นยาก หลายคนกลัว เพราะไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน เพราะสิบกว่าปีมานี้เครื่องรางของครูบาดอนตันนั้นผมบอกได้เลยว่าไม่มีการซื้อขายเพราะไม่มีหลักในการดู (รวมทั้งลูกอมเทียนชัย) ผู้ที่รู้ก็ไม่ได้บอกกล่าว การจะเช่าหาก็ไม่รู้จะเช่าหากันยังงั้ย อย่างที่ผมพูดบ่อยๆว่า สมัยก่อนตะกรุดผ้ายันต์เสื้อยันต์คือของแถมสำหรับผู้ที่ไปเช่าพระจากชาวบ้าน ถ้ามีการซื้อขายก็ราคาถูกมากๆๆเพราะหลายคนได้ไปแล้วไม่รู้จะขายออกยังงั้ยและไม่รู้ว่าจะอธิบายยังงั้ยว่าเป็นของครูบาดอนตัน บอกแต่เพียงว่าเป็นของครูบาดอนตันเท่านั้น  คนซื้อก็ไม่กล้าตัดสิ้นใจซื้อเพราะไม่มีข้อมูล แต่ปัจจุบันนี้หลายคนเริ่มรู้เริ่มมีข้อมูล ก็อยากจะได้มาครบอครอง เสน่ห์ของเครื่องรางคือทำด้วยมือ เขียนด้วยมือ ถ้าเป็นผ้ายันต์เสื้อยันต์คือแต่ละชิ้นไม่เหมือนกัน ฯ แต่ปัญหาทุกวันนี้คือหาของให้ไม่ได้ นานๆๆกว่าจะได้มา ถ้าเป็นผ้ามักจะขาดเป็นรู ถ้าเป็นตะกรุดมักเชือกขาด ซิ้งหลายคนเสนอราคามาค่อนข้างสูงให้ผมไปเสาะแสวงมาให้ แต่เมื่อของมันไม่มีให้ราคามาเท่าไหร่ก็เปล่าประโยชน์ ทุกครั้งผมถึงบอกว่าต้องรอโอกาสที่จะได้มาเท่านั้น  ที่ผมเขียนมานี้ไม่ใช่ว่าจะเขียนเพื่อขึ้นราคาอะไรหรอกนะครับ ผมก็ยังขายในราคาที่เป็นไปได้ราคาไม่ดูเวอร์เกินไป ใครที่ซื้อขายกับผมจะรู้ว่าราคาที่ผมขายไปนั้นราคาธรรมดาที่ซื้อขายโดยทั่วๆไป บางร้านอาจจะมีของท่านแต่ต่อมือมาหลายคนทุนอาจจะสูง บางครั้งก็ต้องขายในราคาสูงอันนี้ผมเห็นใจครับ 

  ขอบอกอีกนิดหนึ่งว่า ไม่ว่าจะเป็นตะกรุดผ้ายันต์เสื้อยันต์นั้น ตะกรุดบางชนิดมีชื่อเรียกอยู่แล้ว บางชนิดไม่มีชื่อเรียก ส่วนของผ้ายันต์นั้นไม่มีชื่ออย่างแน่นอน ผมจึงเขียนชื่อที่มาจากพุทธคุณและยันต์ที่ท่านลงไว้นะครับ ผมจะใช้ชื่อยันต์ที่เด่นๆๆในการตั้งชื่อเผื่อเกิดหลายคนสงสัยขึ้นว่านะครับ ความจริงไม่มีชื่อแต่อย่างใด

   วันนี้มาดูเสื้อยันต์ตัวนี้บ้าง ความจริงแล้วผ้ายันต์เขียนมือที่ผมตั้งชื่อไว้ว่า วะพันตัว รายการ75 และเสื้อยันต์ที่ผมตั้งชื่อว่าดาบหอกแสนเล่ม รายการที่78และเสื้อยันต์ตัวที่โชว์นี้คือของครูบาดอนตันและเจ้าเดิมคนเดียวกัน แต่ได้ถูกเช่าไปหลายที่ ผมเลยตามเช่าคืน เสื้อยันต์รายการที่8และเสื้อยันต์ตัวนี้ด้านหลังลงอักขระเหมือนกัน แต่จะแตกต่างกันตรงด้านหน้าของเสื้อ ผืนนี้ท่านลงยันต์อักขระเป็นตัวเลขไว้เยอะ  แต่มีที่คุ้นๆๆกันก็คือยันต์หัวใจธาตุ(บางตำราเรียกกะทู้สี่แบก หัวใจกรณีบ้าง ยันต์หัวใจธาตุหรือหัวใจธาตุสี่นั้นบางตำราจะเป็นยันต์สี่ แต่ที่ครูบาดอนตันท่านลงนั้นน่าสนใจมากคือลงแค่ยันต์สองก็คือตะกรุดหัวใจธาตุสี่ที่เป็นตะกรุดสองดอก แต่การลงนั้นลงไม่เหมือนที่เป็นการลงยันต์สี่ ) ยันต์พระเจ้า16พระองค์(ท่านใช้ลงตะกรุดด้วย) ยันต์แคล้วคลาด(ไม่มีชื่อ) ยันต์ตุ๊สี่ต๋น(ปถมังภาษากลาง)ลงตะกรุดด้วย  และอีกหลายยันต์ที่ไม่มีชื่อแต่จะลงอยู่ในเสื้อยันต์และผ้ายันต์หลายๆๆผืนที่พบเห็นมา  ตัวนี้ขอโชว์เพื่อศึกษานะครับ  ผมเลยตั้งชื่อเสื้อยันต์ผืนนี้ว่า "เสื้อยันต์พระสิหิงค์หลวง"