หลายคนสงสัยว่าร้านนี้ทำไมไม่มีของเข้าร้าน และเจ้าของหายหน้าหายตาไปไหน  ที่จริงแล้วก็ติดตามพระเครื่องอยู่ตลอดเวลานั้นแหล่ะครับ เนื่องจากช่วงก่อนโน้นนั้นพอดีอ่านหนังสือสอบเพื่อให้มีความเจริญก้าวหน้าในอาชีพ ก็เลยไม่ได้นำพระออกหน้าร้านะครับเพราะยังยุ้งๆอยู่  แต่ตอนนี้กลับมาสู่ภาวะปรกติแล้วนะครับ มีอะไรก็โทรมาสอบถามได้  วันนี้จะพูดพระเครื่องของครูดอนตันอยู่สองเรื่องคือ เรื่องตะกรุดครูบาดอนตัน  กับเหรียญกะไหล่ของของครูบาดอนตัน ที่ใครหลายๆสงสัยกันว่าอย่างไรแน่

       ก่อนหน้านี้หลายๆคนที่สั่งตะกรุดครูดอนตันเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นตะกรุดต่างๆ   ในสมัยก่อนโน้นนั้นขอบอกตามตรงว่าประมาณปีสองปีก่อนโน้น  ตะกรุดครูบาดอนตันยังไม่มีใครรู้จักกันมกนักเพราะหลายคนไม่รู้แนวทางว่าจะศึกษายังไง  พอดีช่วงนั้นถือว่าโชคดีของผมที่มีโอกาสได้ศึกษาก่อนและเช่าเก็บสะสมมากพอควรและเริ่มให้ข้อมูลผ่านหน้าร้าน ว่าควรจะศึกษาสะสมตะกรุดของท่านยังไงบ้าง   พอเมื่อหลายคนสนใจและมีข้อมูลให้ศึกษา ก็เริ่มเช่าหามากขึ้น  เนื่องจากวัตถุมงคลพวกตะกรุดนี้ท่านทำด้วยมือทั้งหมด  เลยทำให้มีจำนวนน้อย  แรกๆคนไม่ค่อยสนใจ เวลาได้จากชาวบ้านก็ได้มาง่ายๆ  พอหลังๆมาคนเริ่มรู้ว่าตะกรุดท่านมีราคา  หลายก็หวง  หลายคนก็ตามเก็บกัน  จนมาทุกวันนี้ตะกรุดของท่านที่เล่นง่ายแท้ๆแทบไม่เจอเลยนานๆจะมีคนมาลงขาย  ช่วงก่อนที่ใครได้ของผมไปก็เพราะเนื่องจากว่าเป็นตะกรุดที่ผมเก็บสะสมอยู่  ตะกรุดแบบไหนที่มีซ้ำกันสองสามชุดผมก็จะเก็บไว้แค่หนึ่งชุดที่เหลือก็แบ่งๆกันไป  ตอนนี้ของส่วนตัวที่เหลือก็มีเพียงที่โชว์หน้าร้านเท่านั้นแหล่ะครับ และแต่มาระยะหลังมานี้ยอมรับว่าหาตะกรุดยากขึ้น  คนต้องการเพิ่มมากขึ้น  บางคนอาจจะหงุดหงิดบ้างที่สั่งทางร้านไว้นานแล้วไม่ได้ตะกรุดสักที  โดยส่วนตัวผมขอบอกเลยว่าอยากได้ตะกรุดแท้ๆของท่านและราคาไม่แพงมากจนเกินไป ต้องใจเย็นๆให้มากนะครับ  เพราะตะกรุดท่านทำด้วยมือของมีน้อยตะกรุดแต่ละอย่างมีแค่หลักสิบ  อยากได้ของดีต้องใจแย็นๆนะครับ  หรือว่าใครอาจใจร้อนอยากได้ไวๆ  ก็ตามที่เห็นลงขายกันอันนั้นราคาก็แล้วแต่ท่านจะตกลงกันเองนะครับ 

     ทีนี้มาพูดเรื่องเหรียญที่เป็นกะไหล่ทองของครูบาดอนตันบ้าง   ผมขอเท้าความสักนิดหนึ่งว่า โดยนิสัยคนไทยแล้วเหตุการณ์ปัจจุบันหรือในอดีตขาดการจดบันทึก เราจะเห็นได้จากประวัติศาสตร์ของเราในเรื่องต่างๆที่มีข้อมูลที่เป็นลายลักษณ์อักษรนั้นน้อยมาก  ส่วนใหญ่ประวัติศาสตร์ของเราต้องอาศัยบันทึกของชาวต่างชาติในสมัยนั้นมาประมวลว่าเหตุการณ์นั้นๆอยู่ในช่วงปีไหน มีอะไรสำคัญๆบ้าง  ทีนี้ก็มาโยงถึงเรื่องพระเครื่องนับจากอดีตจนถึงปัจจุบัน การสร้างพระเครื่องตั้งแต่จำนวนการสร้าง พิธีปลุกเสกหรือคณาจารย์ต่างๆที่มาร่วมงานนั้นหรือเหตุการณ์อื่นๆ  ไม่ค่อยจะมีการจดบันทึกไว้หรือบางทีถ้าเป็นโอกาสดีก็มีใบฝอยหรือข้อมูลใบอนุโมทนาของจัดสร้างซึ้งพอจะเป็นหลักฐานได้บ้างว่ามีจำนวนจัดสร้างเท่าไหร่แน่ ปีไหนแน่  ซึ้งความจริงแล้วข้อมูลหลักฐานพวกนี้สำคัญมาก  เพราะง่ายในการตัดสินใจเช่าหา และที่สำคัญราคา  

    ผมเคยพูดไว้ประมาณปีก่อนๆโน้นว่า  หลายคนเคยจำได้ว่า พระเครื่องของครูบาดอนตันนั้นพระเครื่องที่เป็นจำพวกเหรียญตั้งแต่ที่ผมเล่นพระมา  ไม่เคยเห็นครูบาดอนตันท่านจะจารอักขระลงบนเหรียญเลยแต่ไม่ใช่ว่าจะไม่มีก็ได้ แต่ขอย้ำว่ายังไม่เคยเห็น ที่ผมพูดอย่างนี้เพราะอะไรนั้นผมจะเล่นให้ฟัง  ตามนิสัยคนไทยหรือวงการพระเครื่องของเรา  การที่เรามีพระเครื่องอยู่ในคอหรือที่เก็บสะสมไว้ ถ้าคนอื่นมีเราก็มี มักจะมีคำถามเกิดขึ้นในใจหลายๆคนว่าต้องให้มีดีกว่าคนอื่น  ถ้าสมมุติว่าพระเครื่องที่สร้างมีหลายเนื้อเช่น เงิน  นวะ  ทองแดง ทุกคนก็อยากได้เนื้อเงินกันทั้งนั้น   ถ้าได้เนื้อเงินมาก็ต้องอยากได้หมายเลขที่เป็นที่เป็นเลข1ถูกต้องมั้ยครับ  ถ้าอีกคนเห็นเป็นเช่นนั้นต้องการที่จะเอาชนะเนื้อเงินหมายเลข1ก็คือ  รอยจารของเหรียญ อันนั้นที่บอกให้ฟังเพราะสักวันหนึ่งท่านคงจะได้เห็นเหรียญครูบาดอนตันที่มีรอยจารโพล่ออกมาแน่ๆ เพราะ  ถ้าเทียบราคาเหรียญกับที่มีรอยจารกับเหรียญที่ไม่มีรอยจาร  ราคาจะต่างกันเพอสมควร เรื่องนี้ทำให้เป็นช่องงว่างของพวกมิจฉาชีพ  เพราะเหรียญเก๊แท้เราแยกได้  หรือพระเครื่องอื่นๆก็มีตำนิแยกเก๊แท้ได้  ปัจจุบันนี้รูปแบบมันเปลี่ยนไป  เหรียญเก๊มันขายยากเพราะคนมีความรู้มากขึ้น  เอาเหรียญแท้มาตกแต่งเช่น ทำกะไหล่  เพิ่มรอยจาร  อันนี้แหล่ะที่จะเป็นปัญหาต่อไป  หลายคนอาจจะแย้งว่าก็ยังดีกว่าเช่าเหรียญเก๊  แต่อันนี้เหรียญแท้อาจจะตกแต่งมาก็ไม่เห็นเป็นไร  แต่มันก็ถูกนะครับ แต่ผมว่าผลเสียจะมีมาก  ทำให้แนวทางการสะสมเสียไป  คนรุ่นหลังๆที่จะมาศึกษาก็เกิดความสับสนได้และยังมีอีกมากที่จะมีปัญหาตามมา  อย่างที่ผมบอกไว้พระเครื่องครูบาดอนตันนั้นนอกจากตะกรุด  รอยจารต่างๆนั้นผมไม่ค่อยให้ความสำคัญเท่าไหร่  ขอให้ถือว่าเป็นของแท้ถือว่าใช้ได้  

   ทีนี้วกกลับมาเรื่องของกะไหล่ เหรียญครูบาดอนตันบ้าง   หลายคนอาจจะกลัวว่าการที่เขียนอะไรลงไปแล้วจะทำให้ราคาพระเครื่องรุ่นนั้นๆ หรือครูบาที่เราเล่นหาอยู่นั้นราคาตกลงไป  ผมถือว่าใครที่คิดว่าแบบนั้นถือว่าใจแคบเกินไป  หรือช่วงนี้มีหลายคนบอกว่ากะแสครูบาดอนตันตกไปนะ  ผมฟังแล้วอยากจะหัวเราะ  ถ้าผมมองในมุมมองของครูบาดอนตันนั้น  นับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันพระเครื่องที่ท่านสามารถอยู่ได้เรื่อยๆจนถึงทุกวันนี้ก็เพราะประสบการณ์จากอดีตจนมาถึงปัจจุบันนี้ ให้คนสะสมหรือที่ชื่นชอบ ศึกษาอ่านประวัติของท่านแล้วเล่นเช่าหากัน อันนี้จะทำให้พระเครื่องของท่านอยู่ได้นานถึงจะไม่หวือหวามากมายแต่สามารถอยู่ได้และอยู่ไปเรื่อยๆ สามารถซื้อขายกันตอลดเวลา ไม่มีกะแสขึ้นๆลง  เช่าหาวันนี้อีกสองสามเดือนไม่มีคนซื้อหรือเลิกเล่นรอกะแสอีกรอบอย่างนี้ไม่ไหวแน่ๆ เพราะส่วนใหญ่แล้วพระเกจิที่เล่นกันเป็นกระแสนั้นมักจะซื้อขายหรือชื่อติดหูไม่นานต้องรอรอบการเล่น  อันนี้เป็นข้อคิดสำหรับคนที่สะสมสายครูบาดอนตันนะครับ   ทีนี้มาพูดเรื่องกะไหล่ที่ผมพูดค้างไว้  ผมบอกอย่างนี้ว่าพระเครื่องบางรุ่นของท่านมีเหรียญกะไหล่ในการจัดสร้าง และบางรุ่นไม่มีกะไหล่แต่นำมาชุบเพื่อเพิ่มราคา   ผมขออธิบายอย่างแรกก่อนว่าถ้าเหรียญที่มีข้อมูลว่ามีการจัดสร้างที่เป็นกะไหล่จริงๆ ให้ระวังเรื่อง การนำเหรียญทองแดงมาทำกะไหล่ให้เพิ่มราคา  ท่านต้องศึกษาก่อนว่ากะไหล่เดิมๆจากวัดเป็นแบบไหนให้ศึกษาแล้วนำมาเปรียบเทียบ  อันนี้ข้อมูลส่วนตัวนะครับ  เหรียญครูบาดอนตันที่มีการสร้างเป็นเหรียญกะไหล่นั้นยกเว้นเหรียญรุ่นแรก เท่านั้น ที่เคยเห็นมาว่าเหรียญจะต้องนำไปชุบนิเกิลก่อนแล้วนำมาชุบกะไหล่ทองอีกทีหนึ่งเพื่อให่กะไหล่ติดเหรียญไม่หลุดง่าย   แต่เหรียญรุ่น1นั้นเป็นเหรียญทองแดงชุบกะไหล่ทองเลยโดยไม่ได้ชุบนิเกิล หลายท่านจะเห็นว่าเหรียญรุ่น1นั้นกะไหล่ถ้าจับไม่ระวังจะหลุดง่ายมาก  และที่สำคัญกะไหล่ทองนั้นสีออกเหลืองซีดไม่ใช่สีออกเหลืองอมแดง  อันนี้เป็นข้อสังเกตส่วนตัวนะครับ

    อย่างที่สองคือไม่มีเหรียญกะไหล่ทองในการจัดสร้าง แต่จู่ๆวันหนึ่งมีเหรียญกะไหล่โพล่ขึ้นมา  อันนี้แยกได้สองประเด็นคือ  ตามประวัติการสร้างอาจจะมี แต่ไม่มีใครจดบันทึกไว้ว่ามีการสร้าง อาจสร้างจำนวนน้อยก็เป็นได้  แต่ต้องสังเกตเรื่องกะไหล่ใหม่เก่าเป็นสำคัญ  อย่างที่สองไม่มีประวัติว่าจัดสร้างแต่สักวันหนึ่งมีเหรียญกะไหล่โพล่ขึ้นมาอันนี้แหละครับที่ผมอยากบอกวันนี้  เพราะสมัยก่อนโน้นเหรียญท่านบางรุ่นไม่เคยมีเหรียญกะไหล่เลย  แต่มาระยะหลังๆมานี้มีเหรียญกะไหล่โผล่ขึ้นมา  ในความคิดของผมนะครับบางคนอาจจะได้เหรียญมาในสมัยก่อนแต่เป็นเหรียญทองแดงถ้าเอาไปชุบกะไหล่จะดูสวยงามขึ้นจึงไปทำกะไหล่แล้วเก็บไว้  เมื่อต่อมามีคนไปเจอเลยคิดว่าเหรียญรุ่นนี้มีกะไหล่ทองอยู่ด้วย   ประเด็นต่อมาคือนำเหรียญทองแดงไปชุบกะไหล่มาเลยแล้วออกนำขายอันนี้น่ากลัวมากกว่าครับเพราะอะไรนั้นก็อย่างที่ผมพูดไปตอนต้นคือความอยากเอาชนะที่ใครจะมีเหนือกว่ากันจึงเป็นช่องโหว่ของมิจฉาชีพงั้ยละครับ  วันนี้ที่ผมเขียนคงเป็นประโยชน์แก่ทุกๆท่านนะครับ  และการเขียนแบบนี้จะเป็นการเผาบ้านตัวเอง  ดึงราคาให้ตกต่ำ อย่าไปคิดแบบนั้นกันนะครับ อันไหนที่ควรที่เหมาะก็ควรให้คนอื่นๆภายนอกได้รู้บ้าง เพราะบางคนไม่ได้อยู่จังหวัดน่านแต่อยากจะสะสมพระจังหวัดก็ต้องอาศัยข้อมูลพวกนี้ในการตัดสินใจนะครับ

    คราวหน้าผมมีหลายเรื่องที่จะมาเล่าให้ฟังว่าเหรียญรุ่น1 ว.จุดมันเก๊เพราะอะไร เพราะมันอยู่ในหิ้งมาตั้งนานแล้ว  เหรียญรุ่น1หลังยันต์ขาดกับไม่ขาดมันคืออะไร   หรือประเด็ดที่ว่าทำมั้ยวงการพระเครื่องจึงไม่ค่อยจะให้ข้อมูลกันมากนักหรือเรียกว่าอมภูมิกันไว้ และประเด็ดที่ว่าทำมั้ยไม่ชอบลงจำนวนสร้างเพราะเหตุใดหรือแม้แต่ชื่อรุ่นพระเครื่องสำคัญไฉน

    วันนี้ที่มาโชว์ภาพแรกคือคือตะกรุดสามแหลมครูบาดอนตัน ส่วนภาพที่สองคือตะกรุดห้อยคอเด็ก ที่ใช้สำหรับเด็กที่เกิดใหม่หรือเด็กที่งอแง ชาวบ้านก็จะขอให้หลวงพ่อทำตะกรุดดอกเล็กๆห้อยคอเด็กไว้

     วันนี้ที่เอาตะกรุดสามแหลมมาลงนั้นเพราะ ตะกรุดสามแหลมนี้เคยมีประสบการณ์สมัยที่ทางวัดดอนตันมีงานฉลองอุโบสถและมีชาวบ้านไปตะกรุดจากครูบาดอนตัน  ท่านได้ให้ตะกรุดสามแหลมไป  และในงานมีเรื่องชกต่อยกันชาวบ้านที่ไปขอตะกรุดสามแหลมถูกแทงจนเสื้อพรุนไม่เป็นอะไร  ตำรวจจึงเข้าไประงับเหตุและถามว่ามีอะไรดี  ชาวบ้านคนนั้นหยิบตะกรุดสามแหลมมาให้ดูบอกว่าเป็นของครูบาดอนตัน  พี่ตำรวจเลยยึดและเก็บติดตัวมาจนทุกวันนี้ครับ

วันนี้มาคุยเรื่องที่ค้างไว้คือเหรียญครูบาดอนตัน รุ่นแรกวอมีขีดและเหรียญรุ่นแรกหลังยันต์ขาด ซึ้งถ้าคนในพื้นที่แล้ว การจะศึกษาพระเครื่องครูบาดอนตันก็สามารถหาข้อมูลในพื้นที่ได้ง่าย  แต่ถ้าหากคนนอกพื้นที่จะเข้ามาศึกษาแล้วนั้นก็จะไม่รู้ไปสอบถามหรือหาข้อมูลได้ที่ไหน ก็ต้องอาศัยสื่อทางร้านพระเครื่องต่างๆที่ให้ข้อมูลกัน

ก่อนอื่นผมเกริ่นนำสักนิดหนึ่ง  หลายคนที่เข้ามาวงการพระเครื่องแล้วบางครั้งเกิดกรณีที่มีพระติดรางวัลแล้วเป็นพระเก๊  อันนั้นแยกได้สองอย่างคือหนึ่งคนที่ตัดสินพระนั้นเป็นคนนอกพื้นที่ยังไม่มีความรู้ความชำนาญในพระที่ตัวเองติดสิน บางครั้งอาจเกิดข้อผิดพลาดในการับพระเข้าไปติดรางวัล  อย่างที่สองเกิดจากการจงใจให้พระเก๊ติดรางวัลแล้วนำออกมาขาย อันนั้นเป็นเรื่องของบุคคลที่มีการสมยอมกันให้พระติดรางวัล  เมื่อพระเก๊ติดรางวัลแล้วปัญหาต่อมาคือการซื้อขายที่ตามมา บางครั้งการซื้อขายพระเครื่องนั้นบางคนก็อาศัยใบประกาศเป็นเครื่องการันตรีในการรับรองพระแท้  ทั้งหมดทั้งมวลที่กล่าวมานี้เซียนพระก็คือคนๆหนึ่ง เป็นมนุษย์ธรรมดาที่มีความรู้ความสามารถก็เพราะอาศัยประสบการณ์และความรู้ที่สั่งสมมาในการดูพระ  หากเกิดข้อผิดพราดในการตัดสินต่างๆก็ถือว่ามีความบกพร่องอยู่บ้างถ้าจงใจให้ติดรางวัลอันนี้น่ากลัวครับ

        ทีนี้มาพูดเรื่องเหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรก วอมีขีดกัน เมื่อสองสามปีก่อนโน้นเพราะหลายคนสงสัยว่าเหรียญที่เก๊เพราะอะไร แต่ที่แน่ๆเก๊แน่นอน แต่เมื่อสองปีก่อนผมไม่ได้ให้คำตอบว่าเก๊นั้นเพราะอะไร  เมื่อสองสามปี เหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรก วอมีขีดนั้น ได้ระบาดในวงการพระเครื่องซึ้งหลายคนได้เช่ากันไปเพราะเหรียญได้ทำขึ้นมาได้เหมือนมากแต่ก็มีจุดบกพร่องอยู่บ้างพอที่แยกแยะได้  แต่หลายคนสงสัยว่าเหรียญวอมีขีดมันอยู่บนหิ้งมาหลายสิบปีแล้วจะเก๊ได้ยังงั้ย  และหลายคนบอกว่าปู่ย่าตายายก็ได้มานานแล้ว  ความจริงแล้วเหรียญวอมีขีดเป็นเหรียญเก๊เก่าที่เกิดขึ้นหลายสิบปีแล้ว เมื่อหลายคนไปเจอก็คิดว่าเป็นเหรียญอีกบล็อกหนึ่งที่ทำขึ้นหรือเป็นเหรียญแท้เก่าเก็บ คนที่ทำเหรียญเก๊นี้ขึ้นมา ผมก็สงวนแหล่งที่มาก็แล้วกันนะครับ  เมื่อหลายคนไม่รู้จึงนำออกมาเล่นกันในช่วงนั้น จึงความสับสนว่าเป็นเหรียญแท้  แต่ก็เมื่อหลายคนได้ข้อมูลที่แท้จริงก็ยอมรับกันว่าเหรียญเก๊จริง แต่ปัจจุบันก็ยังมีให้เห็นบ้างคือนำมาหลอกขายให้กันในหมู่ผู้ที่อยากได้ในราคาถูกๆแต่ไม่มีความรู้พออันนี้โดนแน่นอนครับ

   ที่นี้มาพูดถึงเหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรกหลังยันต์ขาดกับไม่ขาดบ้าง  ผมมาอยู่จุดนี้มักมีหลายคนมาสอบถามว่ามันคืออะไรแน่  แต่ถ้าคนในพื้นที่จังหวัดน่านก็จะรู้ว่าหลังยันต์ขาดกับยันต์ไม่ขาดคืออะไร  เพราะเมื่อมีการลงขายเหรียญครุบาดอนตันรุ่นแรกแล้ว บางร้านจะบอกว่า หลังยันต์ขาด หลังยันต์เต็ม หรือบล็อกนิยมหลังยันต์ขาด  หลายคนที่นอกพื้นที่เกิดความสงสัยขึ้นก็มาสอบถามกัน  บางคนไปสอบถามผู้ไม่มีความรู้จะบอกว่าเหรียญครูบาดอนตันหลังยนต์ขาดนั้นเขาไม่เล่นกันบ้าง  เป็นเหรียญเก๊บ้างก็มี นั้นคือข้อมูลที่ผิดไปจากความจริง

ขอบอกตรงนี้ว่าเหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรกมีบล๊อคเดียว  ผมจะอธิบายดังนี้  เหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรกจัดสร้างเมื่อปี2514 ตามประวัติที่กล่าวไว้ว่ามีจำนวนการสร้าง3000เหรียญ เป็นเหรียญกะไหล่ทองทั้งหมด เหรียญรุ่นนี้ไม่ได้ชุบนิเกิลก่อนที่จะชุบกะไหล่ทอง จึงทำให้กะไหล่ทองหลุดง่ายมากเวลาจับต้องระวัง  เมื่อพิจารณาแล้วเหรียญรุ่นนี้จัดทำมาเพียงบล็อคเดียวหรือมีแค่แม่พิมพ์ตัวเดียว เมื่อมีการปั๊มเหรียญไปนานๆ จนมาถึงเหรียญท้ายๆบล็อคหรือแม่พิมพ์เกิดชำรุดด้านหลังเหรียญตรงยันต์ จึงทำให้เกิดร่องรอยเป็นเหรียญยันต์ขาดแต่มีจำนวนไม่มาก  ต่อมาเมื่อมีคนเล่นหากันเหรียญรุ่นแรก  อย่างที่ผมเคยบอกไว้อะไรที่แปลกๆมีน้อยๆคนมักจะชอบเสาะหากัน  หลายคนจึงพยายามเสาะเหรียญรุ่นแรกหลังยันต์ขาดหรือหลายๆคนจะเรียกว่าบล็อกนิยม  คำว่าบล็อกนิยมนี้แหละครับหลายคนจึงนึกเข้าใจว่า เหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรกมีสองบล็อคคือบล็อกธรรมดาหรือเหรียญยันต์เต็ม  และบล็อกนิยมหลังยันต์ขาด  แต่จริงๆแล้วไม่ใช่ เหรียญครูบาดอนตันมีบล็อคเดียว เหรียญหลังยันต์ขาดเกิดจากการชำรุดของบล็อค  ทีนี้มาพูดถึงความนิยมกันโดยส่วนตัวแล้วจะเป็นเหรียญหลังยันต์ขาดหรือยันต์เต็มราคาจะไม่แตกต่างกัน ความนิยมนั้นมีความนิยมเท่ากัน  แต่เหรียญยันต์ขาดจะหานิดหนึ่งใครที่ชอบที่หายากๆอันนี้เราไม่ว่ากันแต่ขอให้เป็นเหรียญแท้ก็พอ ในความเห็นส่วนตัวแล้วถ้าเหรียญรุ่นแรกกะไหล่ทองเหรียญยันต์ขาดและเหรียญยันต์เต็มส่งเข้าประกวดกัน ผมให้เหรียญยันต์เต็มชนะเพราะถือความว่าสมบูรณ์ของเหรียญมีมากกว่าเพราะในการแข่งขันพระเครื่องนั้นเราต้องยึดหลักที่ว่า ความสมบูรณ์ของเหรียญและสภาพเดิมๆ  แต่ถ้าแข่งความหายากแล้วนั้นก็ต้องยกให้เหรียญยันต์ขาดนะครับ

        และขอบอกตรงนี้ว่าเหรียญครูบาดอนตันรุ่นแรกมีบล็อกเดียว  และไม่มีคำว่าเหรียญหลังยันต์ขาดบล๊อคนิยมหรือเหรียญยันต์เต็มบล๊อคธรรมดา เพราะทุกเหรียญเกิดจากบล็อกเดียวกัน ที่เมืองน่านถือว่าเหรียญครูบาดอนตันทุกเหรียญที่แท้นิยมหมดค