ชุดตะกรุดต่างๆและผ้ายันต์พัดโบกลายมือ ครูบาพระอาริยะ พระมหาเมธังกร(หลวงปู่หมา) วัดน้ำคือ จ.แพร่

ของเก่าแก่ และเก่าเก็บที่ไม่เคยอวดสู่สาตาที่ใดมาก่อน เก็บรักษาไว้โดย คณะศิษย์รัศมีพรหม โพธิโก เป็นตะกรุดที่เป็นเหมือนกันทุกที่ เพียงแค่ว่าเรารู้ที่มาไหม ชื่อว่าอะไรบ้าง วันนี้เอามาชมให้ดูเป็นตัวอย่าง

ความเป็นมาของตะกรุดชุดนี้ต้องขอย้อนเรื่องไปในสมัยที่อาจารย์หมอสมสุข คงอุไรมาขอเป็นลูกศิษย์ของครูบาชุ่ม โพธิโก วัดวังมุย

ณ วันแรกที่ อาจารย์หมอ สมสุข กราบนับถือครูบาชุ่มเป็นพระอาจารย์ อาจารย์หมอต้องถามรายละเอียดของครูบาชุ่มท่าน ทั้งประวัติส่วนตัว และพระอาจารย์ของครูบาชุ่มมีใครบ้าง เลยทำให้รู้ว่าท่านครูบาชุ่มท่านเคยไปเรียนวิชาและคาถาอาคมมาจากท่านพระมหาเมธังกร ที่ จ.แพร่มาด้วย เมื่ออาจารย์หมอสมสุข กลับมาถึงบ้านที่สะพานเหลือง กรุงเทพ ก็คิดได้ว่า พ่อของอาจารย์หมอ( พ่อหมอ สุ่น คงอุไร)เองก็เคยไปช่วยรักษาคนที่ จ.แพร่มาแล้ว2-3 ครั้ง แต่ละครั้งก็ได้วัตถุมงคลประเภท ยันต์ต่างๆมาเก็บไว้ ท่านก็ไปค้นมาได้แค่บางส่วน(ที่เลี่ยมพลาสติกไว้ใหม่) เมื่อถึงเวลากลับมาที่วัดวังมุย ก็เลยนำตะกรุดชุดนี้มาให้ครูบาชุ่มดูด้วย เมื่ออาจารย์หมอล้วงตะกรุดมายังไม่ทันวาง ครูบาชุ่มท่านก็เอ่ยมาว่า... “เออๆๆๆ นี่มันตะกรุด ของอาจารย์ท่านเอง ที่อยู่ จ.แพร่นู้น ” คุณหมอท่านเล่าว่า ครูบาชุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้น เหมือนกับว่าเคยเห็นและคุ้นเคย ท่านก็ยังบอกว่า ตะกรุดชุดนี้ชื่ออะไรมั่ง อาจารย์หมอท่านก็จด บันทึก(ดูที่กระดาษ และหมึกปากกา ว่าเก่าแค่ไหน) และครูบาชุ่มท่านก็นำตะกรุดบางส่วน และผ้ายันต์พัดโบกที่ครูบาชุ่มพกติดตัวตลอดเวลามอบให้ อาจารย์หมอเก็บรักษาไว้ให้รู้ว่า นี่คือของท่านพระอาริยะ พระมหาเมธังกร (หลวงปู่หมา) ที่ได้สร้างไว้

***ข้อสังเกตนิดหนึ่งครับ ว่า ไม่มีตะกรุดลูกไหนเลยที่พอกครั่ง แม้กระทั่งดอกที่ชื่อว่า กาสะท้อน ทั้งที่เป็นของเก่าระดับปรมาจารย์ ได้รับคำยืนยัน และได้รับกับมือครูบาชุ่มเอง โดยอาจารย์หมอสมสุข คงอุไร**

หมายเหตุ นี่คือตะกรุดพระมหาเมธังกร ที่ผมนำมาโชว์นี้เป็นสมบัติที่เก็บรักษาไว้โดยคณะศิษย์รัศมีพรหม โพธิโก ไม่ได้มีการกล่าวอ้างแบบลอยๆและก็ไม่ได้พาดพิงถึงใคร เรื่องยันต์ที่อาจารย์หมอท่านบันทึกนี้ ตัวผมเองต้องไปศึกษาให้รู้อีกที แล้วจะทะยอยนำมาลงโชว์ไห้ความรู้กันต่อไปครับ

ตะกรุดทั้งหลายนี่ท่านเห็นนี้ก็เหมือนกันกับตะกรุดทั่วๆไป ไม่มีเอกลักษณ์ใดให้รู้ว่าเป็นของท่านพระมหาเมธังกร อีกหน่อยก็เป็นระดับตำนานที่เคยผ่านมาก็แค่นั้นครับ

กระผมขอรำลึกถึง ท่านครูบาพระมหาเมธังกร ด้วยความเคารพอย่างยิ่ง