|
หรือจะเรียกบาตรพระเปิมก็ได้ครับ เพราะขนาดใหญ่กว่าบาตรพระรอด บาตรพระคง ทั่วไป ^_^
ปั้นคลึงด้วยมือขณะที่ดินยังเปียกอยู่ในสมัยหริภุญไชย ไม่ใช่เอาเศษเครื่องปั้นดินเผาเก่ามาเจียใหม่เหมือนที่เห็นกลาดเกลื่อนทั่วไปนะครับ
ลูกนี้เนื้อเก่าจัดจ้านเป็นธรรมชาติล้วนๆ ดูง่ายมาก
เนื่องจากเป็นของตกทอดมาจากต้นตระกูลจึงมีประวัติที่ชัดเจนแน่นอน และเก่าชัวร์
พร้อมกับมีประสบการณ์ขลังโชกโชน (ตาเล่าว่าสมัยก่อนไปแอ่วงาน พกใส่กระเป๋าเสื้อ มีเรื่องดวลลูกกุยกั๋นบ่เกยแตก เกยโดนเก้าอี้ฟาดหัวด้วยแต่ก็บ่เกยแตก เหนียวขะหนาด บู๊บ่เกยมีเลือด) แต่ก็ไม่อยากลอง อิอิอิ ^_^
ขออนุญาติโชว์ครับ
| 
