พระฦาหน้ายักษ์นั้น ส่่วนตัวผมว่าเป็นพระที่ทำมาจากพระเก่าที่แตกหักนำมากดพิมพ์ซึ่งเป็นแม่ พิมพ์ที่สมบูรณ์มากๆ ฉะนั้นพุทธคุณก็ต้องมีสูงมาก ถึงจะเป็นพระที่สร้างทีหลังพระสกุลลำพูนทั้งหมดแต่ก็มีอายุตั้งร้อยกว่าปี เก็บอนุรักษ์ไว้ก็ไม่เสียหายครับ

ลองพิจารณาจาก "จตุรพุทธปราการ แห่งหริหภุญไชยนคร" ของปรมาจารย์แห่งพระเครื่อง ซึ่งเป็นตำราที่เก่าแก่ที่สุดที่มีการบันทึกถึงพระสกุลลำพูนนะครับ  คัดมาบางส่วนที่เกี่ยวกับพระฦาหน้ายักษ์

****ปัญหาเรื่องพระฦาพิมพ์หน้ายักษ์****
มีพระฦาอยู่พิมพ์หนึ่ง ซึ่งเรียกกันว่า พระฦาพิมพ์หน้ายักษ์ ปางสมาธิ มุทธรา - วัชราสนะ (สมาธิ - เพชร) มีความงดงามอย่างยิ่ง และเข้าใจลักษณะสกุลช่างทวารวดีอย่างที่สุด แต่เป็นที่น่าเสียดาย ที่พระฦาชนิดนี้ยังไม่ปรากฏของจริงเลย แต่มีผู้ขุดพบแต่เพียงแม่พิมพ์ และพิมพ์เป็นพระใหม่ขึ้นแพร่หลายมาช้านานแล้ว เท่านั้น สาระในเรื่องนี้ มีดังนี้

****การพบแม่พิมพ์พระฦาหน้ายักษ์****
 ตุ๊เจ้าแสน หรือ พระครูบาแสน เจ้าอาวาสวัดอัฏฐารส (สมัยก่อนที่ยังมิได้รวมเป็นพระอารามเดียวกันกับวัดพระบรมธาตุฯ) เป็นผู้ขุดได้แต่แม่พิมพ์พระฦาหน้ายักษ์ ได้ที่ทุ่งกู่ร้าง (อยู่ทางทิศใต้ของวัดประตูลี้ ประมาณ ๘o เมตร) ได้แม่พิมพ์ดังกล่าวมา ๒ชิ้น และได้ใช้เศษดินของพระเก่าๆ มากดพิมพ์สร้างเป็นองค์ขึ้นเมื่อประมาณปี พ.ศ.๒๔๒๙ คือนับเป็นเวลา ๗๓ ปีล่วงมาแล้ว (๗๓ ปี ตอนที่อ.ตรียัมปวายบันทึกไว้ แต่ถึงปัจจุบันก็ ๑๒๓ ปี มาแล้ว) นัยว่าตุ๊เจ้าแสนสร้างขึ้นมาดูเล่นและแจกจ่ายผู้ที่คุ้นเคยไปสักการะบูชา ด้วยเห็นว่าเป็นแบบพระพุทธปฏิมาที่งดงามหนักหนา ซึ่งยังไม่เคยปรากฏมาก่อนเลยในลำพูน ครั้นต่อมาเมื่อตุ๊เจ้าชราภาพมากแล้ว เป็นห่วงว่าจะมีคนนำเอาไปปลอมสร้างขึ้นให้คนเข้าใจผิด  จึงได้นำเอาแม่พิมพ์ทั้งสองนี้ไปทิ้งในบ่อน้ำภายในวัดพระบรมธาตุ ฯ

****การปลอมพระฦาหน้ายักษ์ในสมัยต่อมา ****
ครั้นเวลาล่วงเลยมาอีกหลายปี หนานสม ได้ลงไปงมสิ่งของในบ่อนั้น และได้แม่พิมพ์ ๒ ชิ้นนี้ขึ้นมา จึงมีความคิดที่จะสร้างพระฦาชนิดดังกล่าวออกมาจำหน่าย ได้ลงมือสร้างพระฦาหน้ายักษ์มาตั้งแต่ประมาณปี พ.ศ.๒๔๗๔ เป็นต้นมาอีกหลายปี

****สรุปความได้ว่า****
 พระฦาชนิดนี้ไม่ปรากฏว่ามีของจริง ของปลอมที่สร้างขึ้นรุ่นเก่ามีอายุประมาณ ๗๓ ปี (๑๒๓ ปีในปัจจุบัน ปี ๒๕๕๒) และรุ่นรองลงมาอยู่ที่ ๒๘ ปี นอกจากนั้นยังมีผู้สร้างปลอมกันต่อมาอีกหลายรุ่น

อนึ่ง ที่ทุ่งกู่ร้างนี้ ได้กล่าวไว้แล้วในตอนต้นๆว่า มีผู้ขุดพบพระเครื่องฯ สกุลหริภุญไชย เป็นอันมาก หลายแบบอย่าง เช่น พระคง,พระสาม,พระฦา และพระสิบสอง ฯลฯ เป็นต้น ทำให้เชื่อว่า พระฦาพิมพ์หน้ายักษ์ของจริงอาจจะมีฝังอยู่ตามซากกรุบริเวณนี้ แต่ยังไม่มีผู้ใดขุดพบกรุ ทั้งนี้เพราะแม่พิมพ์ก็ยังขุดได้ที่นี่ และนับว่าไม่มีเหตุผลในการที่โบราณชนจะสร้างไว้แต่เพียงแม่พิมพ์เท่านั้น โดยปราศจากการสร้างองค์พระพุทธปฏิมาไว้ด้วย ทั้งที่เป็นพระเครื่องที่งดงามอย่างยิ่ง