เม็ดที่แขนพระนั้นคือ
เป็กล้านนา ข่ายปันจั้น กรุวัดอีก้าง เวียงกุมกาม
หนึ่งในสิบสองเป๊กล้านนา ที่มีชื่อเรียกว่า ตาข่ายเพชรพันชั้น หรือ ข่ายพันชั้น หรือ แฮปันจั๊น แล้วแต่จะเรียก เป็นหินศักดิ์สิทธิ์อีกหนึ่งชนิดที่หายากมาก ลูกนี้
ลักษณะจะเป็นเหมือนก้อนหินสี่เหลี่ยมเล็กๆ ขนาดเกือบเท่ากัน มาเกาะรวมกันเป็นรูปกลมๆ ซึ่งลักษณะคล้ายมาถักทอรวมกันจนเป็นตาข่าย จึงเป็นที่มาของชื่อเรียก ในความเชื่อของผู้มีวิชาอาคมจะใช้ในการ ปกป้องตนเอง ปกป้องบ้านเรือนที่อยู่อาศัย
ไม่ให้ภัยเข้ามาถึงสถานที่แห่งนั้น บริเวณนั้นได้ เหมือนชื่อเรียกคือเหมือนมีตาข่าย หรือมีเกราะกำบัง ป้องกันเจ้าของผู้ครอบครองถึงพันชั้นนั่นเอง คนโบราณนิยมพกติดตัวกันเวลาออกไปยังที่ต่างๆ ทำให้แคล้วคลาดจากภัยที่มองเห็นได้อย่างอัศจรรย์ และยังพบว่าบันดาลโชคลาภได้อีกด้วย
