ขอแทรกพื้นที่โชว์พระน่านหน่อยครับ

หลังจากที่เจอเสียงโอดครวญ...พี่ครับ ผมกำลังจะตาย ขายพระไม่ได้สักองค์

เศรษฐกิจแบบนี้ เมืองเล็กๆก็ต้องทำใจครับ อำนาจการซื้อไม่มี พระหลักไม่ขยับ

ระยะนี้ที่ไปได้แบบ เนิบ...เนิบ... ก็พระย่อยนี่แหละครับ ราคาหลักร้อยต้นๆพอประทังชีวิตอยู่ได้

พระหลักร้อยที่เริ่มทยอยกันขึ้นแผงระยะนี้ก็เห็นมีแต่หลวงปู่ก๋ง วัดบ้านก๋ง อ.ท่าวังผา

ใครที่มีเก็บไว้ เริ่มนำออกมาปัดฝุ่น วางโชว์ในแผง พระดี ราคาไม่แพง กระแสการขับเคลื่อนก็ไปได้ดีขึ้น

เข้าไปในสนามพระ ในแผงเริ่มมีหน้าพระที่เปลี่ยนไป ขาจรหดหายก็อาศัยขาประจำนี่แหละครับที่ช่วยอุดหนุนจุนเจือ

พระที่วางแผงไว้นานๆมองๆไปก็น่าเบื่อ ถ้าอาศัยเทคนิคเปลี่ยนหน้าพระออกมาหมุนเวียนบ่อยๆ เรียกแขกได้ครับ

เป็นธรรมดาของคนครับ ที่ไหนมีอะไรที่เขามุงดูกันมักเร่เข้าไปเฉียดกรายกันทุกที  ไม่ซื้อ ไม่หา ไม่เป็นไร อย่างน้อยๆก็ช่วยเรียกแขกมุง เอ๊ย ไทยมุง ให้เกิดความคึกคักขึ้นมาได้ทันใด 555