ชองระอา

ชื่ออื่นๆ : ทองระอา, ชองระอา, ช้องระอา, ลิ้นงูเห่า, เสลดพังพอนตัวผู้

(กรุงเทพฯ), คันชั่ง (ตาก), อังกาบ, อังกาบเมือง (ไทย) ก้านชั่ง (พายัพ)

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Barleria Cristata Linn.

ลักษณะทั่วไป: ต้น : เป็นพรรณไม้ขนาดเล็ก ลำต้นนั้นจะโต และมีความสูงประมาณ 1 เมตร

เศษ ส่วนผิวที่โคนลำต้นจะเป็นสีหม่นๆ กิ่งของลำต้นนั้นจะเป็นประดู่

และตามกิ่งจะเป็นหนามแหลมๆ สีแดง และอาจเป็นสีขาวๆ แดงๆ

ใบ : ใบจะมีความยาวประมาณ 4-11 ซม. และกว้างประมาณ 1-2 ซม. ใบจะ

เป็นสีเขียว ส่วนหลังใบนั้นจะเป็นสีขาวกระดูกด้านหน้าใบจะเป็นสีแดง

เรื่อๆ ริมใบจะเรียบ ตรงปลายใบของมันจะแหลม มีลักษณะเป็นรูป

ยาวคล้ายหอกและคล้ายกับใบเสลดพังพอน

ดอก : จะเป็นดอกเล็กๆ จะอยู่ติดกันเป็นช่อยาวๆ ประมาณ 3-4 ซม. เวลาดอก

ตูมจะเป็นช่อมีเกล็ดซ้อนๆ กันมีลักษณะคล้ายกับดอกข่า ดอกตูมจะเป็น

สีเขียวๆ เหลืองๆ เวลาดอกบานจะเป็นสีเหลือง คล้ายดอกอังกาลแทง

ออกมาตามเกล็ดของช่อดอก

ส่วนที่ใช้ : ทั้งต้น ใบ ใช้เป็นยา

สรรพคุณ : ทั้งต้น ใช้รักษาอาการไข้และเป็นยาถอนพิษทั้งปวง เช่น รักษาพิษฝี พิษงู

พิษตะขาบ และแมงป่อง อกจากนี้ยังใช้ถอนพิษยาเบื่อเมา

ใบ นำมาโขลกแล้วผสมกับไพลและการะบูนห่อแล้วนึ่งประคบ ใช้

รักษาอาการปวดบวม

ถิ่นที่อยู่ : พรรณไม้นี้ส่วนมากจะมีถิ่นกำเนิดขึ้นตามป่าตามไหล่เขาและเนินเขาใน

ป่า ในประเทศไทยก็มีปลูกไว้ตามสวนบางแห่งในกรุงเทพฯ และธนบุรี

เพื่อใช้ในการทำยา