ตอนที่ 5

เมื่อปี พ.ศ 2532 ครูบาสม โอภาโส ได้อาพาธด้วยโรคความดันโลหิตสูง ได้เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลนครพิงค์ จ.เชียงใหม่  เป็นเวลา 9 วัน จากนั้นท่านก็ออกจากโรงพยาบาลมาพักรักษาตัวอยู่ที่วัดโป่งกวาว หลังจากออกจากโรงพยาบาลแล้ว ท่านก็ไม่ค่อยสบายเท่าที่ควร คณะศิษย์และคณะศรัทธาต่างก็มาอุปฐากกันอย่างไม่ขาดสาย แต่ความชรานั้นไม่อาจหยุดยั้งได้  จวบจนวันที่ 19 มีนาคม 2536  ท่านก็เกิดอาพาธอีกครั้ง ทางคณะศิษย์และคณะศรัทธา นำโดย ท่านพระจำนง (ท่านอ้าย) ก็ได้นำครูบาสม โอภาโส ไปส่งโรงพยาบาลอีกครั้ง ได้พักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลเป็นเวลา 9 วัน อาการของท่านก็ดีขึ้นเป็นลำดับ จึงกลับไปรักษาตัวที่วัดโป่งกวาว

ต่อมา เมื่อวันที่ 23 มิ.ย 2536 ท่านครูบาสม โอภาโส  ก็ได้เรียกพระจำนงค์ (ท่านอ้าย) ซึ่งเป็นลูกศิษย์ใกล้ชิดอุปฐากมาสั่งว่า ไม่ต้องเป็นห่วงท่านให้มากนัก เพราะการเกิด แก่ เจ็บ ตายนั้น มีเหมือนกันทุกคน สุดแล้วแต่กรรมของใครของมัน ใครจะอยู่ได้นาน ไม่นาน ก็เป็นเรื่องของกรรม ตัวครูบาเองก็อยู่มา 80 ปี แล้ว ถึงแม้จะตายไปก็ไม่มีอะไรที่จะเป็นห่วงอีก คนเรานั้นจะดีหรือไม่ดีอยู่ที่ตัวบุคคล ถ้าอยู่เป็นคนก็ขอให้สร้างแต่ความดีเข้าไว้จะได้พ้นทุก เน้อ ไม่ต้องห่วงครูบาหรอก ท่านพูดแค่นั้นแล้วท่านก็นิ่งไป จนถึงเวลา 09.00 น. วันที่ 24 มิ.ย 2536 อาการท่านก็ทรุดหนักไปเรื่อยๆ ครูบาอ้ายจึงได้เรียกลูกศิษย์มาเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด จนถึงวันที่ 25 มิถุนายน 2536  เวลา 21.09 น. ท่านครูบาสม โอภาโส ท่านก็ได้มรณภาพอย่างสงบ ณ ที่ในห้องนอบบนกุฏิของท่าน การจากไปของครูบาสม โอภาโส ครั้งนั้นยังความเศร้าเสียใจแก่บรรดาศิษย์และศรัทธาญาติโยม จึงได้กราบอาราธนาศพของหลวงปู่ครูบาสม โอภาโส ไปตั้งในวิหาร ในวันที่ 26 มิถุนายน 2536 เวลา 10.00 น.

ในเวลา 13.00 น. ของวันที่ 26 มิถุนายน 2536 ก็ได้ทำพิธีรดน้ำศพของครูบาสม โอภาโส โดยมีท่านพระครูสิริชัยคุณ เจ้าคณะอำเภอเป็นประธาน   พร้อมทั้งคณะศิษย์และคณะศรัทธาประชาชนทั่วไป โดยกำหนดทำการปิดศพของท่านครูบาสม โอภาโส ในวันที่ 3 กรกฏาคม 2536 ซึ่งตรงกับเดือน 10 เหนือ ขึ้น 15 ค่ำ

ทางคณะสงฆ์ และ ศิษยานุศิษย์ ได้ตั้งศพบำเพ็ญกุศลเทศน์ และ สวดอภิธรรม เป็นเวลา 7 วัน ตลอดจนได้ประกอบพิธีบำเพ็ญกุศลถวายมาโดยลำดับ 50 วัน 100 วัน 150 วัน และ ครบรอบปีเป็นประจำทุกปีในวันที่  25 มิถุนายน จนครบ 6 ปี 5 เดือน 16 วัน ตามที่ได้อธิษฐานต่อสรีระของท่านครูบาฯ