ส่วนใหญ่พระทางเหนือของเราเวลาเก๊จะไม่ได้เก๊มาจากส่วนกลางยกเว้นพระที่ได้รับความนิยมเป็นวงกว้างอย่างครูบาศรีวิชัยปี 82 ส่วนใหญ่แล้ว เก๊ก็เก๊จากเชียงใหม่เอง ในวงการนักเล่นก็รู้ๆกันอยู่ว่าเป็นใครที่ทำพระปลอมฝีมือเฉียบออกมา และก็รู้จักกันดีในหมู่นักเล่นพระที่เชียงใหม่แต่ก็ไม่เห็นใครทำอะไร
อีกอย่างส่วนใหญ่พระดีๆหายาก เนื้อพิเศษต่างๆเราได้มาจากที่อื่นเพราะสมัยก่อนผู้ที่สามารถเช่าเนื้อพิเศษได้จะต้องเป็นคนมีเงิน ซึ่งก็จะมาจากกรุงเทพมาทำบุญทางเหนือและก็บูชาพระเนื้อหลักๆ องค์พิเศษๆกลับไป แล้วก็ต่างเก็บไว้บูชา หรือเก็บไว้ในเซฟ เหตุผลก็เพราะว่าสมัยคนคนเหนือบ้านเราเองยังไม่ค่อยมีกำลังทรัพย์ในการมาเช่าพระจึงได้มีแต่เนื้อที่แจกหรือว่าเป็น พระเนื้อทองแดงที่บูชาราคาไม่กี่บาทในสมัยนั้น ส่วนองค์ที่แพงๆหลักๆต้องให้คนที่มีกำลังทรัพย์มากๆอย่างคนที่มาจากรุงเทพที่มาทำบุญเช่าไป หรือไม่ก็คนที่มาจากส่วนกลางนั่นแหละที่เป็นคนจัดสร้างเองแล้วก็ นำเนื้อทองแดงแจกจ่าย อีกส่วนหนึ่งก็เอากลับแต่เนื้อพิเศษก็เก็บไว้แจกญาติมิตร หรือคณะที่มาทำบุญด้วยกัน ทำให้เนื้อพิเศษต่างๆในท้องถิ่นหายากมากหรือแทบไม่มีเลย ดังจะเห็นได้หลายครั้งที่มีเนื้อพิเศษปรากฎ หรือพระองค์สวยๆปรากฎจะไม่ได้มาจากในท้องที่ อย่างผมก็เหมือนกันเนื้อทองคำทั้งหลายและเนื้อพิเศษทั้งหลายที่ได้มา ก็ได้มาจากกรุงเทพไม่ได้มาจากในท้องถิ่นทั้งๆที่เป็นคณาจารย์ภาคเหนือ ซึ่งหากันไม่ได้เลยในท้องถิ่น มีตัวอย่างหลายครั้งหลายคราวที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้น อย่างเหรียญครูบาขาวปี หลวงพ่อเกษม ครูบาชุ่ม ครูบาขันแก้ว รวมทั้งเหรียญเวสสุวรรรณ (หรือเหรียญยักษ์ที่เรารู้จักกัน) และอื่นๆอีกมากมาย ที่ไปเจอรังใหญ่อยู่กรุงเทพ
และก็เช่นเดียวกันนักเล่นที่อยู่ในท้องถิ่นซึ่งหาจากในท้องถิ่นจนแทบพลิกแผ่นดินก็ไม่เจอพอมาเห็นแบบนี้ก็ตกใจ ว่าจะต้องเก๊แน่นอนทั้งที่ยังไม่ทันได้เห็นได้สัมผัสองค์จริงเพราะตนเองหาจนพลิกแผ่นดินแล้วยังหาไม่เจอ สวยๆแบบนี้หายากแบบนี้จะมีได้ยังไง เลยจัดการสวดซะเลยตีเก๊ (อย่างที่บอกครับพระบ้านเราทำเก๊กันก็ทำที่บ้านเราทั้งนั้นคนทำก็รู้กันอยู่) อย่าใช้ความไม่รอบคอบในการดูข้อมูล ให้ดูตำหนิ ตัวตัดซะก่อนว่าตัวเดียวกันไหมแล้วค่อยบอกว่าเก๊ไม่ใช่ยังไม่ทันเอามาพิจารณาเลยก็บอกว่าเก๊ซะละ แบบนี้ไม่ทำให้คนที่เค้าเก็บสะสมคนอื่นเค้าเบื่อวงการหรือครับ
เหรียญยักษ์เนื้อพิเศษชุดนี้ก็เป็นอีกชุดหนึ่งที่อยากให้ดูเป็นวิทยาทานที่ออกมาพร้อมกันที่เดียวกันเลย เจ้าของเดียวกันเค้าเก็บมาอย่างดีเป็นสิบๆปีไม่เคยเอาออกมาจากเซฟทำให้อึ้งกันไปหมดว่ามีได้ยังไง แต่เป็นพระจากรังเดียวกันสายตรงเห็นยังอึ้งถึงกับไม่เชื่อว่ามี
องค์แรกกาหลั่ยทอง ประกวดได้แชมป์งานเชียงใหม่ที่ผ่านมา
องค์ที่สองเนื้อตะกั่วสองโค๊ต |