กว่าจะอ่านได้แถบตาย ต้องหาตำราเมืองของพระครูอุบาลี มานั่งแกะถอดที่ละตัว ได้ใจความว่า
" ห.ศ.๕๕๑๑" ซึ่งหาความหมายไม่ได้ วิเคราะห์เอาเองเข้าข้างตัวเอง ว่าน่าจะผิดพลาดที่ตัว ห มากกว่าที่ถูกควรจะเป็น พ. ใช่ไหมล่ะ ส่วนตัวเลขเมืองนั้นไซร์ก็เช่นกัน เลข ๒ ตัวเมืองมีหัวเดียวไม่มีขยักแบบตัว ต.หัวแตก แต่เลข ๕ นั้น หัวแตกถูกต้องตามนั้น จะเลขอะไรก็ช่างเถอะ...มีนมากๆ เลยจ้องหาตัวอื่นๆ มาเฉลย จึงได้ใจความบทสรุปได้ว่า "วัดศรีโคมคำ อ.พะเยา" ผมเลยต้องจบเอาเองว่า สร้างก่อนเหรียญดังครึ่งองค์
"พ.ศ.๒๕๑๑ วัดศรีโคมคำ อ.พะเยา"
เท่านั้นยังไม่พอสรุปคนเดียวก็เป็นคนเดียว บึ่งรถเข้าวัดหลวงทันที กราบนมัสการ หลวงพ่อใหญ่ ผู้ใจดี แนะนำให้ไปสืบค้นกับท่านพระครู รองเจ้าอาวาส ได้ผลแฮะ...แจ่มแจ้งแดงแจ๋ สร้างน้อยมากๆ เพื่อมอบให้ผู้ที่ทำบุญ จำนวนเท่าไรไม่ทราบ แต่ผู้แจกให้คือ "หลวงพ่อใหญ่" เพิ่งเจอเป็นชิ้นที่สองที่แหละ เลยต้องเก็บไว้เชยชมคนเดียว หากพบเจอสวยๆ ที่ไหนบอกมาได้นะท่าน