ในความเห็นของผมว่าน่าจะเฉพาะรายบุคคลครับ ยกตัวอย่างเช่น บูชาเสือ เขี้ยวเสือ สาลิกา(นก) เต่า จรเข้ วัวฯลฯ ทั้งๆที่เป็นสัตว์แล้วยังใช้คำว่า บูชามาเท่าไหร่ บูชา ๆ อย่างนี้เป็นต้น แต่พอเราดูจริงๆแล้วคำว่าบูชา มีความหมายมากกว่าการกราบไหว้ แต่อาจหมายถึงการซื้อ หรือการใช้ติดตัวเป็นเครื่องราง ไม่ได้หมายความว่าการกราบไหว้ สำหรับชูชกเป็นขอทาน ขอนั่นขอนี่ แต่ถ้ามองในมุมของเครื่องรางนั่นอาจจะหมายความถึงเมตตามหานิยม ที่ผู้ที่มีไว้ก็สามารถทำให้ผู้อื่นอยากให้ เป็นต้นนะครับ (นี่เป็นทัศนะส่วนตัวนะครับ) อาจจะถูกหรือไม่ถูกก็ได้ครับ คนอื่นๆว่าไงครับ

ผมว่า ชูชก น่าจะอยู่ในส่วนของเครื่องราง  ความเชื่อ....ทำนองนี้นะครับ  เพราะดูเครื่องรางที่มีอยู่มากในประเทศไทยก็มีมากมายหลายแขนง......ขึ้นอยูกับการลง อาคม หรือ พุทธคุณ..และความเชื่อ.0..และที่สำคัญ 

ชูชกเป็นพราห์มณ์ในเมืองกลิงคราษฎร์ มีนิสัยชอบท่องเที่ยวขอทานไปทั่วแต่ชูชกเป็นคนที่อดออม  มัธยัสถ์มาก เงินทองที่ขอมาได้ และสิ่งของต่างๆจึงมีเก็บมากมายแต่ชูชกไม่ได้เก็บไว้เองแต่เอาไปฝากเพื่อนพราห์มณ์ไว้  และเมื่อมาทวงเอาคืนปรากฏว่าเพื่อนชูชกได้ใช้หมดแล้ว....จึงยกลูกสาวให้ชูชก.....ฟรี    สาวด้วย.....อิอิ....ภรรยาชูชกดูแลชูชกดีมาก จนเป็ที่อิจฉาของพราหมณ์คนอื่น   ทำให้พราหมท่านอื่นไปตำหนิภรรยาตัวเอง  จนเหล่าภรรยาพราหมณ์มาต่อว่าภรรยาชูชก    ว่าขยันดูแลชูชกดีไปและเป็นต้นเหตุให้พวกนางโดนด่า   พอชูชกทราบเรื่องก็บอกภรรยาว่าต่อจากนี้ชูชกจะทำงานบ้านทุกอย่างแทนภรรยา.....แต่นางอมิตา ภรรยาชูชก   ไม่ใช่ทาทานะ

บอกไม่ได้......เราเป็นภรรยาไม่สามารถนั่งดูท่านทำงานบ้านแทนได้หรอก ถ้าจะทำให้ก็ไปหาคนใช้มาทำสิ  ท่านชูชกทำแทนไม่ได้...ภรรยาชูชก  กล่าว........

เอาหละครับ...ที่กล่าวมาคือส่วนหนึ่งของเรื่องราวชูชก....บางส่วนนะครับ  ชูชกคือ พราห์มณ์ครับ   ชูชกมีนิสัยประหยัดมัธยัสถ์   ชอบขอ   แต่ก็มีคนให้ชูชกตลอดให้ด้วยความเอนดู.....

ฉนั้นที่ผมกล่าวมาข้างต้น...หลายท่านพอจะเดาออกแล้วใช่ไหมว่าทำไม  ชูชกจึงจัดอยู่ในเครื่องราง ของบูชา...........ลองเอาไปเปรียบเทียบกับขุนแผนดูด้วยครับ......แล้วเรื่องราวชูชกต่อจากนั้น  คือ  ไปหาคนใช้ครับ.......แล้วไปเจอพระเวสสันดร..แล้วก็ได้รับการให้จากพระเวสสันดร...เป็น  ชาลีกับ  กัณหา..ไง......โปรดติดตามต่อ.. วันอื่น..  ด้วยความเคารพ....ชูชกมิใช่ขอทานอย่างเดียวครับ......