ปรอทกรอ คือวัตถุทรงกลมที่ด้านในมีกลไกซับซ้อน สร้างมาเพื่อให้ไวต่อการสั่นสะเทือน พบเจออยู่สามยุค คือยุคลพบุรี(ลูกที่โชว์) ยุคเชียงแสน และยุคอยุธยา สันนิฐานว่าเป็นเครื่องมือแจ้งเตือนภัยในสมัยก่อน มีหลายขนาด ทั้งแบบลูกใหญ่และเล็ก ขนาดมีตั้งแต่หย่อนหนึ่งนิ้วไปจนถึงเกือบสองนิ้ว พบตามผนังโบสถ์เก่า หรือใต้ฐานชุกชีพระประธาน สมัยก่อนหากเข้าไปในโบสถ์หรือวิหารสมัยเก่า เพียงปรบมือ จะได้ยินเสียง "กรออ..."ตามผนัง นั่นก็คือเสียงลูกปรอทกรอนั่นเอง

ปรอทกรอนั้นถูกฝังไว้ ตามผนังโบสถ์หรือใต้ชุกชีพระประธานมาเป็นเวลาร้อยๆปี ก็คงได้อานิสงฆ์จากการสวดมนต์หรือทำพิธีกรรมศักดิศิษย์มาหลายพันคราว จึงได้มีอานุภาพในตัวไปโดยปริยายครับ...

     คนสมัยก่อน จึงนิยมแสวงหาเอาไว้พกพาติดตัว  เมื่อยามจะนอน จะเอาปรอทกรอวางไว้กับพื้นบริเวณข้างๆหู หากมีเภทภัยหรือข้าศึกเข้ามาใกล้ ปรอทกรอจะสั่นเตือนเจ้าของให้รับรู้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา และเมื่อพกติดตัวไว้ ปรอทกรอยังมีอานุภาพทางด้านคงกระพันอีกด้วย

ปรอทกรอลูกนี้ เป็นปรอทกรอยุคลพบุรีของทางภาคกลาง...หากเป็นกรุทางเหนือ(ยุคเชียงแสน)มักจะเป็นทองสัมฤทธิ์แล้วเปียกทองครับ ส่วนปรอทกรอยุคอยุธยา เนื้อหาจะเป็นทองสัมฤทธิ์คล้ายทางเหนือแต่ดูอายุเนื้อโลหะน้อยกว่า แต่ตะเข็บจะทำไม่ค่อยเนียนเท่ายุคเชียงแสน