นับวันกลายเป็นพระตำนานไปแล้วครับ
คุณยายจำรัส สุขแสงกิจ เป็นผู้พบ พระหูยาน เมื่อวันที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๔๙๕ โดยคุณยายจำรัสไปขุดหามันเขาวัว (มันเสา) ในบริเวณบ้านของแกเอง เมื่อขุดดินลึกไปประมาณ ๑ เมตร เสียมที่ใช้ขุดดินก็กระทบกับฝาไห ซึ่งเป็นฝาแบบลายครามปิดปากไห คุณยายก็ขุดต่อไปอีก จนพบไหสีน้ำตาลใบหนึ่ง เมื่อคุณยายขุดเอาไหขึ้นมาแล้วจึงรู้ว่า ภายในไหนั้นมีพระพิมพ์หูยานบรรจุอยู่ จึงนำไหขึ้นบ้าน เพื่อเอาพระทั้งหมดในไหออกผึ่งลม บนถาด ซึ่งได้เอาผ้าขาวปูรองไว้ด้วย โดยจัดเรียงรายอย่างเป็นระเบียบสวยงาม หลังจากนั้น ตาพริ้ง สามีของคุณยายกลับมาบ้าน ก็ถามว่า ได้พระเหล่านี้มาจากไหน คุณยายก็เล่าให้สามีฟังตามความเป็นจริงทุกอย่าง นอกจากนี้ คุณยายยังใจดี แบ่งพระที่ขุดพบนี้ให้แก่ลูกๆ และญาติพี่น้องคนละองค์สององค์โดยทั่วถึงทุกคน พระหูยาน กรุนี้มีสิ่งแปลกตา ผิดแผกแตกต่างไป พระหูยาน กรุเก่า ที่ขุดได้จากกรุวัดพระศรีฯ คือ พระศอ (คอ) ของพระทุกองค์มีเนื้อพระพอกนูนขึ้นมาเล็กน้อย เหมือนกับคนที่เป็น คอพอก และที่น่ามหัศจรรย์ยิ่งก็คือ คุณยายจำรัสที่ขุดพบพระกรุนี้ มีอาการ คอพอก เช่นกัน นับเป็นเรื่องแปลกประหลาดมาก ที่เกิดปรากฏการณ์เช่นนี้ พระหูยาน กรุนี้มีทั้งหมดประมาณ ๕๐๐ องค์ บรรจุอยู่ในไหสีน้ำตาลเคลือบ วัดโดยรอบไหกว้าง ๘๗ ซม. สูง ๓๔ ซม. ขณะนี้ไหใบดังกล่าวยังมีอยู่ในสภาพครบถ้วนสมบูรณ์ทุกอย่าง ด้วยลักษณะเด่นของ พระหูยาน พิมพ์นี้ตรงที่เป็น คอพอก นี่เอง จึงเป็นที่มาของชื่อ พระหูยาน กรุนี้ว่า พิมพ์คอพอก เป็นพระขนาด พระหูยาน พิมพ์กลาง และมีพระพิมพ์นี้พิมพ์เดียวเท่านั้น ในไหที่ขุดพบนี้ ไม่มีพระชนิดอื่นรวมอยู่เลย และเนื่องจากเป็นพระที่ขุดพบจากที่ดินของ นายพริ้ง สามีของคุณยายจำรัส วงการพระจึงเรียกพระกรุนี้ว่า กรุตาพริ้ง ตามชื่อเจ้าของที่ดินดังกล่าว พระหูยาน พิมพ์กลาง (คอพอก) กรุตาพริ้ง เป็นพระเนื้อชินเงิน มีคราบผิวปรอทขาวเกาะจับทั่วองค์พระ พระหูยาน คอพอก กรุตาพริ้ง มีขนาดองค์พระ กว้างประมาณ ๒.๒ ซม. สูงประมาณ ๕.๐ ซม. โดยภาพรวม พระกรุนี้หาความงามยาก แต่ก็เป็นพระที่มีประสบการณ์มากมาย ทางด้านคงกระพันชาตรี และด้านมหาอุด จนเป็นที่เลื่องลือของชาวลพบุรี และคนพื้นที่ใกล้เคียง
|
